LIBER PRIMUS (Psalmi 1-40)

1. BEATUS est vir ille, qui non ambulat in consilio improborum,
   et viæ peccatorum non insistit,
   ac in consessu derisorum non desidet ;
2. Sed cujus oblectatio est in lege Jahwéh,
   et qui de lege illius meditatur interdiu ac noctu.
3. Est enim sicut arbor
   plantata ad rivos aquarum,
   quæ fructum suum edit in tempore suo,
   et cujus folium non decidit ;
   ideo quicquid faciet, prosperabitur.

4. Non ita improbi sunt ;
   sed sicut gluma, quam dispellit ventus.
5. Idcirco non exsurgent improbi in illo judicio,
   aut peccatores in cœtu justorum.
6. Nam agnoscit Jahwéh viam justorum :
   at via improborum peritura est.

                      I

1. Quare tumultuantur gentes
   et nationes meditantur inania ?
2. Sistunt se reges terræ
   et proceres consultant simul
   contra Jahwéham et contra Christum ejus :
3. Dicentes, « Dirumpamus lora istorum
   et projiciamus a nobis densos funes istorum ! »

                      II

4. Sedens in cælis ridet ;
   Dominus subsannat eos.
5. Tunc alloquetur eos in ira sua,
   et in æstu iræ suæ perturbabit eos.
6. Dicet, « Atqui ego inungens regem meum
   præfeci Zioni, monti sanctitatis meæ. »

                      III

7. Decretum enarraturus sum :
   Jahwéh dixit mihi,  « Filius meus es, ego hodie genui te.
8. Pete a me et donabo gentes in possessionem tuam,
   et fines terræ jus possessionis tuæ.
9. Confringes eos virga ferrea ;
   ut vas figlinum dissipabis eos. »

                      IV

10. Nunc ergo, reges, animadvertite ;
    eruditionem percipite, o judices terræ.
11. Colite Jahwéham cum reverentia, et exsultate
    cum tremore.
12. Osculamini filium,
    ut non irascatur, et pereatis in via,
    quum exarserit vel minimum ira ejus :
    beati omnes, qui se recipiunt ad eum.

1. Psalmus Davidis, quem cecinit, quum fugeret metu Absalomi filii sui.

2. Jahwéh, quam multi sunt hostes mei !
   quam multi insurgunt contra me !
3. Quam multi dicunt de anima mea,
   « Non est ulla salus isti in Deo plane ! »
4. At tu, Jahwéh, clipeus es circa me,
   gloria mea, et extollens caput meum.

5. Voce mea ad Jahwéham clamanti respondit mihi,
   e monte sanctitatis suæ maxime.
6. Ego cubui et dormivi,
   expergefeci me ;  quia Jahwéh sustentat me.
7. Non timebo a myriadibus populi,
   quas circumdisposuerint metatores contra me.

8. Surge, Jahwéh ;
   fac salvum me, Deus mi !
   qui percussisti omnes inimicos meos maxillam,
   dentes improborum confregisti.
9. Jahwéhæ est salus ;
   super populum tuum sit benedictio tua maxime.

1. Magistro symphoniæ :  fidium.  Psalmus Davidis.

                      I

2. Invocantem me exaudi, Deus justitiæ meæ,
   in angusto dilatasti mihi locum :
   gratiosus esto mihi, et audi orationem meam.

                      II

3. Filii virorum, quousque gloria mea ignomiæ futura est ?
   dilecturi estis inanitatem ?  procuraturi mendacium summe ?
4. At agnoscite separatim asseruisse Jahwéham sibi eum, quem benigne accipit ;
   Jahwéham exauditurum, quum invocavero ipsum.
5. Commovemini, et ne peccetis :
   cogitate cum animo vestro
   in cubili vestro, et quiescite ut qui maxime.
6. Sacrificate sacrificia justitiæ :
   et fiduciam habete in Jahwéha.

                      III

7. Multi dicunt :  « O si quis efficiat, ut fruamur bono ! »
   Attolle super nos lumen faciei tuæ, Jahwéh,
8. Indideris lætitiam animo meo ;
   majorem quam temporis,
   quo frumentum istorum et mustum istorum percipiuntur ab ipsis copiose.
9. In pace, simul cubabo et dormiam :
   quum tu, Jahwéh, solus facias,
   ut secure habitem.

1. Magistro symphoniæ :  ad pneumatica instrumenta psalmus Davidis.

                      I

2. Dicta mea auribus percipe, Jahwéh ;
   considera meditationem meam :
3. Attende voci clamoris mei,
   rex mi et Deus mi ;
   nam apud te orationem habeo,
4. Jahwéh,
   mane auditurus es vocem meam :
   mane disserturus sum coram te et speculaturus.

                      II

5. Nam non es Deus fortis, cui delectetur improbitate ;
   non est commoraturum apud te malum.
6. Non consistunt insani e regione oculorum tuorum ;
   odisti omnes qui operam dant iniquitati.
7. Perditurus es loquentes mendacium ;
   virum sanguinarium et dolosum
   abominatur Jahwéh.

                      III

8. Ego autem instructus amplitudine benignitatis tuæ
   ingrediar domum tuam ;
   incurvabo me versus templum sanctitatis tuæ
   cum reverentia tui.
9. Jahwéh,
   deduc me in justitia tua propter observatores meos :
   complana coram me viam tuam.

                      IV

10. Nam non est in ore illius rectum ;
    intimum illorum ærumnæ ;
    sepulcrum apertum guttur illorum ;
    lingua sua dolose blandiuntur.
11. Reos fac istos, o Deus ;
    decidant de consiliis suis ;
    amplitudine defectionum istorum depelle istos,
    qui rebellant in te.

                      V

12. Et lætabuntur omnes se recipientes ad te ;
    in sæculum canent.
    quos protecturus es :  et exsultabunt in te
    amantes nominis tui.
13. Quia tu benedicis justo, Jahwéh :
    facis, ut benevolentia tanquam umbo, circumtegat eum.

1. Magistro symphoniæ :  fidium ad gravem symphoniam psalmus Davidis.

                      I

2. Jahwéh, ne in ira tua reprehendas me,
   neque in excandescentia castiges me.
3. Gratiosus esto mihi, Jahwéh, quia languefactus sum :
   cura me, Jahwéh, quia conturbata sunt ossa mea.
4. Et anima mea conturbata est valde :
   tu ergo, Jahwéh, quousque ?

                      II

5. Revertere, Jahwéh ;  expedi animam meam,
   salvum me fac propter benignitatem tuam.
6. Nam non est in ipsa morte recordatio tui ;
   in sepulcro quis celebraret te ?

                      III

7. Defatigatus sum in gemitu meo ;
   feci, ut natet totam noctem lectus meus :
   Lacrimis meis spondam meam liquefeci.
8. Depastus est ab indignatione oculus meus ;
   consenuit inter omnes oppressores meos.

                      IV

9. Recedite a me, omnes, qui datis operam iniquitati :
   nam audit Jahwéh vocem fletus mei ;
10. Audit Jahwéh deprecationem meam :
    Jahwéh orationem meam acceptam habet.
11. Erubescant et conturbentur valde omnes inimici mei :
    revertantur, erubescant momento.

1. Ode mixta Davidis, quam cecinit Jahwéhæ ad verba Chusi Benjaminitæ.

                      I

2. Jahwéh, Deus mi, ad te recipio me ;
   salvum me fac ab omnibus persequentibus me, et libera me ;
3. Ne abripiat tanquam leo animam meam,
   dilaceret, nemine liberante.

                      II

4. Jahwéh, Deus mi, si feci istud,
   si est iniquitas ista in manibus meis :
5. Si intuli malum colenti pacem mecum,
   qui expedire solitus sum quemque opprimentem me immerito :
6. Persequatur inimicus animam meam et assequatur ;
   conculcetque in terram auferens vitam meam,
   et faciat, ut gloria mea in pulvere habitet, ut qui maxime.

                      III

7. Surge, Jahwéh, in ira tua :
   extolle te gravissimo furore percitus in eos, qui me opprimunt :
   et invigilans attende ad me ;  judicium præcepisti.
8. Ergo cœtus nationum circumdet te,
   et supra hunc in altum revertere.
9. Jahwéh jus dicit populis,
   judica me, Jahwéh, secundum justitiam meam
   et secundum integritatem meam pronuntia pro me.
10. Deficiat, quæso, malum improborum, et stabilito justum :
    prout explorator es animorum et renum, Deus juste.

                      IV

11. Clipeus meus est in Deo ;
    qui dat salutem rectis corde :
12. Deo vindice justi ;
    et Deo forti detestante quotidie.
13. Si non convertatur improbus, gladium suum acuet ;
    arcum suum adduxit, et sagittam aptavit ei.
14. Denique in eum aptavit arma letifera :
    sagittas suas in fervidos occupaturus est.

                      V

15. Ecce, parturiet vanitatem ;  ut concepit laborem,
    ita mendacium pariet.
16. Cisternam fodit, et excavavit eam :
    dejecit eo se, in fovea operaturus opus suum.
17. Redibit labor ejus in caput ejus :
    et super verticem ejus injuria ejus descensura est.
18. Celebrabo Jahwéham secundum justitiam ejus,
    et psallam nomini Jahwéhæ excelsi.

1. Magistro symphoniæ :  ad stationem Gitthæam.  Psalmus Davidis.

                      I

2. Jahwéh, Domine noster, quam magnificum est nomen tuum in universa terra,
   qui exponis super cælestem decorem tuum !
3. Ab ore infantium et lactantium fundatam disposuisti laudem, propter hostes tuos,
   ad compescendum inimicum et ultorem sui.
4. Quum respicio cælos tuos, opus digitorum tuorum :
   lunam et stellas, quas statuisti ;
5. Quid est mortalis, quod memor sis ejus ?
   aut filius hominis, quod visites eum ?

                      II

6. Minorem quidem fecisti eum paulisper angelis :
   sed gloria et majestate coronasti eum ;
7. Præfecisti eum operibus manuum tuarum :
   omnia posuisti pedibus ejus ;
8. Greges et armenta, quotquot sunt :
   etiamque bestias agrestes ;
9. Aves cæli et pisces maris :
   quicquid permeat semitas marium.
10. Jahwéh, Domine noster,
    quam magnificum est nomen tuum in universa terra !

1. Magistro symphoniæ acutæ :» ad medianam.  Psalmus Davidis.

                      I

2. ALEPH.  א  {Α, α}  Celebrabo, Jahwéh, ex toto animo meo ;
   enarrabo omnia mirabilia tua opera.
3. Lætabor et exsultabo in te ;
   psallam nomini tuo, Excelse :
4. BETH.  ב  {Β, β}  Revertentes inimicos meos retrorsum,
   corruere et perire a facie tua.

                      II

5. Nam exercuisti jus meum et causam meam ;
   sedisti in solio, o vindex justitiæ.
6. GHIMEL.  ג  {Γ, γ}  Increpasti gentes, perdidisti improbum ;
   nomen istorum delevisti in sæcula sempiterna.
7. O inimice, consummatæ sunt vastitates in æternum,
   et civitates exstirpasti, scilicet istorum — istorum, inquam, memoria periit.

                      III

8. HE.  ה  {Ε, ε}  At Jahwéh in sæculum sedebit,
   comparans ad judicium solium suum :
9. Et ipse judicaturus orbem juste ;
   jus dicturus nationibus rectissime.
10. WAU.  ו  {Υ, υ & Ϝ, ϝ}  Eritque Jahwéh edita arx tenui ;
    edita arx temporibus quibus est in angustia.
11. Itaque fiduciam habebunt in te, qui noverunt nomen tuum :
    quia non derelinquis quærentes te, Jahwéh.

                      IV

12. ZAIN.  ז  {Ζ, ζ}  Psallite Jahwéhæ qui sedet Zione ;
    nuntiate in populos res gestas ejus :
13. Eum, qui reposcit sanguinem cæde fusum, horum recordari ;
    non oblivisci clamoris pauperum afflictorum ;

                      V

14. HETH.  ח  {Η, η}  Clamantium, Gratiam fac mihi, Jahwéh ;
    respice afflictionem meam illatam ab osoribus meis,
    exaltans me e portis mortis :
15. Ut enarrem universam laudem tuam in portis filiæ Zionis :
    exsultem in salute tua, dicens,

                      VI

16. TETH.  ט  {Θ, θ}  Demersæ sunt gentes in foveam, quam fecerant ;
    ad rete, quod absconderant, captus est pes earum.
17. Notum se fecit Jahwéh judicio, quod exercuit,
    quum suo ipsius facto illaqueatus est improbus :  rem meditandam summe !

                      VII

18. JOD.  י  {Ι, ι}  Retro agentur improbi ad sepulcrum usque ;
    omnes gentes oblitæ Dei.
19. CAPH.  כ  {Κ, κ}  Non enim oblivioni unquam tradendus est egens ;
    exspectatio pauperum non peritura est in perpetuum.
20. Surge, Jahwéh, ne roboret se mortalis :
    judicium subeant gentes coram facie tua.
21. Incute, Jahwéh, timorem eis :
    vehementissime agnoscant gentes se mortales esse.

B {Hebræus 10}

                      I

1. LAMED.  ל  {Λ, λ}  Quare, Jahwéh, absistis in longinquo ?
   quare te occultas temporibus quibus sumus in angustia ?
2. Superbia improbi fervide infestatur pauper afflictus :
   deprehendantur in cogitationibus, quas comminiscuntur.

                      II

3. Nam laudat improbus animam suam in desiderio ipsius ;
   et quæstum facienti benedicit ;  irritat Jahwéham.
4. NUN.  נ  {Ν, ν}  Improbi in elatione vultus sui, non inquirere,
   nullum esse Deum :  hæ sunt omnes cogitationes ejus.
5. Munitæ sunt viæ ejus quocunque tempore ;
   altissime absunt judicia tua a conspectu ejus :
   quicunque sunt hostes ejus, in eos favilla incendium facit.
6. Dicit cum animo suo, « Non dimovebor » ;
   nulla ætate se non fore in malo.
7. PHE.  פ  {Π, π}  Exsecratione os ejus plenum est, fraudibusque et dolo ;
   subest linguæ ejus molestia et vanitas.
8. Desidet in specu villarum,
   in latebris, occisurus innocentem :
9. TSADE.  צ  {Ϡ, ϡ}  oculi ejus contra defectum viribus delitescunt.
   Insidiatur in latibulo, sicut leo in tugurio suo ;
   insidiatur ad rapiendum pauperum afflictum,
   rapturus pauperum afflictum trahendo eum in rete suum.
10. Atterit se, incurvat se ;
    et procidit membris robustis suis, tanquam si essent defecta viribus.
11. Dicit cum animo suo :  « Oblitus est Deus fortis,
    Abscondit faciem suam, non respicit unquam. »

                      III

12. QOPH.  ק  {Ϙ, ϙ}  Surge, Jahwéh, Deus fortis, attolle manum tuam :
    Ne obliviscaris pauperum afflictorum.
13. Quam ob rem irritat improbus Deum ?
    dicit cum animo suo, te non reposciturum esse ?
14. REŠ.  ר  {Ρ, ρ}  Visum est tibi, quum tu molestiam et indignationem intueris,
    reponere manu tua ?
    tuæ fidei committit se defectus viribus,
    Pupilli tu es adjutor.
15. ŠIN.  ש  {Σ, σ, ς}  Frange bracchium improbi et mali :
    inquire in improbitatem ejus, donec non invenias amplius !

                      IV

16. Jahwéh rex sempiternus est ;
    Perierunt gentes e terra ipsius.
17. TAU.  ת  {Τ, τ}  Desiderium mansuetorum exaudisti, Jahwéh.
    confirma animum horum, adverte aurem tuam :
18. Vindicanda pupillum et attritum ;
    ut non pergat amplius eum violenter exagitare mortalis e terra.

1. Magistro symphoniæ :  ode Davidis.
   

                  I

   Ad Jahwéham me recipio ;  quomodo dicitis animæ meæ,
   « Emigra e monte vestro, avicula » ?
2. Nam ecce, isti improbi adducunt arcum,
   aptant sagittam suam nervo,
   ad jaculandum in caligine contra homines rectos corde.
3. Quum fundamenta ipsa destruentur,
   quid fuerit operatus justus ?

                      II

4. Jahwéh in templo sanctitatis suæ,
   Jahwéh, cujus solium est in cælis,
   cujus oculi vident,
   cujus palpebræ explorant filios hominum ;
5. Jahwéh justum explorat ;  improbum vero
   et amantem violentiæ odit animus ipsius.
6. Depluet super improbos prunas, ignem et sulphur :
   ventusque procellosissimus portio calicis eorum futurus est.
7. Nam justus Jahwéh quæ justa sunt diligit :
   rectum aspicit vultus ipsius.

1. Magistro symphoniæ :  ad gravem symphoniam psalmus Davidis.

                      I

2. Da salutem, Jahwéh, nam desiit beneficus :
   nam defecerunt veraces ex filiis hominum.
3. Vanum loquuntur alter cum altero ;
   labio blanditiarum artifice, duplice corde loquuntur.
4. Exscindet Jahwéh omnia labia blanda,
   Linguam grandiloquam ;
5. Eos qui dicunt, Linguæ nostræ jus obtinebimus,
   labia nostra penes nos sunt :  quis esset dominus nobis ?

                      II

6. A vastatione pauperum afflictorum ;  ab exclamatione egentium
   jam exsurgam, dicit Jahwéh :
   locabo in salute illum, in quem favilla incendium improbus fecerit.

                      III

7. Dicta Jahwéhæ dicta pura sunt :
   argentum purgatum in catino lectissimo terræ, defæcatum septies.
8. Tu, Jahwéh, servato eos :
   custodito eorum quemque a generatione ista in sæculum ;
9. in qua circumquaque improbi obambulant ;
   quum extollitur res vilis inter filios hominum.

1. Magistro symphoniæ :  psalmus Davidis.

                      I

2. Quousque, Jahwéh ?  Oblivisceris mei in æternum ?
   quousque abscondes faciem tuam a me ?
3. Quousque repositurus sum in animo meo,
   mærorem in corde meo de die ?
   Quousque attollet se inimicus meus contra me ?
4. Intuere, exaudi me, Jahwéh, Deus mi !

                         II

   Illustra oculos meos, ut non dormiam dormitione mortis,
5. Ut non dicat inimicus meus, « prævalui ei » ;
   hostes mei exsultent, quum dimotus fuero.
6. Ego enim in benignitate tua fiduciam habeo,
   exsultet animus meus in salute tua ;
   Cantabo Jahwéhæ, quum bono affecerit me.

1. Magistro symphoniæ :  ode Davidis.

                         I

   Dicit stultus cum animo suo,
   « Non est Deus ! »
   corrumpunt, abominandam quamque actionem perpetrant ;
   non est, qui faciat bonum.
2. Jahwéh e cælis prospectat super filios hominum,
   ut videat an sit ullus, qui intellegat, qui exquirat Deum.
3. Unusquisque recessit, omnes simul putidi facti sunt ;
   non est qui faciat bonum, non est vel unus.

                      II

4. An non sibi sunt conscii omnes, qui operam dant iniquitati,
   quod excedentes populum meum edunt panem ?
   Jahwéham non invocant ?
5. Ibi expavescunt pavore :
   Quia Deus adest generationi justæ, dicens :
6. Consilium pauperis afflicti pudefacietis scilicet,
   quia Jahwéh est receptus ejus.

                      III

7. O si quis det e Zione salutem Israëlis,
   reducente Jahwéha turbam populi sui !
   exsultabit Jacob, lætabitur Israël.

1. Psalmus Davidis.

                      I

Jahwéh, quis commoraturus est in tentorio tuo ?
quis habitaturus in monte sanctitatis tuæ ?

                      II

2. Qui ambulat integre, exercetque justitiam,
   ac loquitur veritatem ex animo suo :
3. Non obtrectat lingua sua,
   non afficit proximum suum malo,
   et opprobrium non effert in propinquum suum ;
4. In cujus oculis contemptus est reprobus ;
   timentes vero Jahwéhæ honorat :
   juratus in damnum suum, non tamen mutat,
5. Pecuniam suam non exponit fenori,
   et munus contra innocentem non accipit,

                      III

6. Qui facit ista,
   nunquam dimovebitur.

1. Insignis.  Ode Davidis.

                         I

   Serva me, Deus fortis, nam me recipio ad te.
2. Dixi Jahwéhæ :  « Dominus meus es :
   Bonum meum non es conditurus penes te. »
3. Sanctis qui in terra sunt
   et magnificis collaturus es — eis, in quibus est tota oblectatio mea.
4. Horum multiplicant dolores,
   qui alium dotant.
   non sum libaturus libamina istorum ex sanguine,
   neque assumpturus nomina eorum in labiis meis.
5. Jahwéh portio prædii mei et poculi mei :
   tu sustentas sortem meam.
6. Funiculi acciderunt mihi in locis amœnissimis ;
   etiam, possessio est elegantissima, quæ obtigit mihi.

                      II

7. Benedicam Jahwéhæ, qui dedit consilium mihi
   quo auctore etiam per noctes erudiunt me renes mei.
8. Propono mihi Jahwéham jugiter :
   Quia a dextera mea est, non dimovebor.
9. Idcirco lætatur animus meus et exsultat gloria mea :
   etiam caro mea habitat secure :
10. Quia non es derelicturus animam meam in sepulcro :
    neque expositurus eum, quem benignitate prosequeris, ut videat corruptionem.
11. Notam facis mihi semitam vitæ,
    satietatem gaudiorum in conspectu tuo amœnissimorum,
    dextera tua in æternitatem.

1. Oratio Davidis.

                         I

   Exaudi, Jahwéh, justitiam ;
   attende ad clamorem meum,
   aurem præbe orationi meæ, quam habeo absque labiis dolosis.
2. A facie tua jus meum prodeat :
   oculi tui videant quæ recta sunt.
3. Quum exploraveris animum meum, visitaveris de nocte, probaveris me,
   non invenies ;  quod cogito,
   non transgreditur os meum.
4. Ad opera humana instituenda
   ex verbo labiorum tuorum ego observo semitas effractoris.
5. Contine gressus meos in orbitis tuis ;
   ne dimoveantur pedes mei.

                      II

6. Ego invoco te, quia exaudis me, Deus fortis :
   inclina aurem tuam ad me, ausculta sermonem meum.
7. Separa benignitates tuas,
   o qui servas recipientes se ad dexteram tuam ab insurgentibus.
8. Serva me tanquam nigrum pupillæ oculi :
   umbra alarum tuarum absconde me :
9. Propter improbos, qui vastant me ;
   inimicos meos capitales, qui cingunt me.

                      III

10. Adipem suum obesant ;
    Ore suo loquuntur superbe ;
11. Gressum nostrum nunc circumdant nobis,
    oculos suos adjiciunt declinando in terram.
12. Similitudo cujusque est tanquam leonis appetentis rapere :
    et velut juvenis leonis residentis in latibulis.

                      IV

13. Surge, Jahwéh, anticipa faciem ejus ;  prosterne eum,
    eripe animam meam gladio tuo ab improbo :
14. Ab hominibus eripe manu tua, Jahwéh,
    ab hominibus e mundo, quorum portio est in hac vita,
    quorum ventrem imples recondito thesauro tuo :
    satiantur filii,
    et relinquunt excellentiam suam infantibus suis.
15. Ego in justitia videbo vultum tuum ;
    satiabor, quum expergiscar, similitudine tua.

1. Magistro symphoniæ :  servi Jahwéhæ, Davidis, qui, elocutus est Jahwéhæ verba cantici hujus, qua die eripuerat Jahwéh eum e manu omnium inimicorum ipsius ut e manu Saul.  Et dixit :



A

                      I

2. Ex intimis visceribus diligam te, Jahwéh, firmitas mea.
3. Jahwéh, petra mea, et propugnaculum meum, et liberator meus :
   Deus fortis meus, rupes mea, ad quem me recipiam ;
   clipeus meus, et cornu salutis meæ, editus locus meus.
4. Laudatum invoco Jahwéham,
   Et ab inimicis meis servor.

                      II

5. Circumdantibus me doloribus mortis,
   et torrentibus hominum nequam perterrentibus me :
6. Doloribus sepulcri circumeuntibus me,
   occurrentibus mihi tendiculis mortis :
7. In ipso angustia mea invoco Jahwéham,
   et ad Deum meum vociferor :
   exaudit e templo suo vocem meam,
   et vociferatio mea coram eo pervenit ad aures ejus.

                      III

8. Et concutitur ac movetur terra,
   fundamentaque montium commoventur ;
   concutiuntur autem, quum ira accenditur ei.
9. Ascendit fumus per nasum ejus,
   et ignis ex ore ejus consumens,
   prunæ ardentes ab eo sunt.
10. Et demittens cælum descendit,
    cum caligine sub pedibus suis :
11. Et insidens Cherubinis volat,
    volitatque super alas venti.
12. Disponit tenebras latibulum suum,
    circa se tugurium suum tenebrosas aquas,
    densitates superiorum nubium.
13. A splendore, qui est ante eum,
    nubes ejus densæ transeunt ;
    grando et prunæ igneæ.
14. Tonante in cælis Jahwéha,
    et excelso edente vocem suam ;
    grando et prunæ igneæ.
15. Ita emittens sagittas suas dispergit illos ;
    et fulgura jaculans fundit illos.
16. Conspiciuntur etiam imi alvei aquarum,
    et revelatur fundamenta orbis habitabilis
    increpatione tua, Jahwéh,
    flatu spiritus nasi tui.
17. Mittens ex edito assumit me,
    extrahit me ex aquis multis :
18. Eripit me ab inimico meo valentiore ;
    et ab osoribus meis, quum robustiores sunt me.
19. Quum occurrunt mihi in tempore calamitatis meæ,
    tum est Jahwéh pro scipione mihi,
20. Et educit me in latum ;
    liberat me, quia delectatur me.

                      IV

21. Tribuit mihi Jahwéh secundum justitiam meam,
    secundum puritatem manuum mearum restituit mihi.
22. Quum observo vias Jahwéhæ,
    Neque improbe averto a Deo meo ;
23. Quum omnia judicia ejus in conspectu meo sunt,
    et statuta ejus non amoveo me ;
24. Denique quum sum integer coram eo ;
    et caveo mihi, ne inique agam ;
25. Restituit Jahwéh mihi secundum justitiam meam,
    secundum puritatem manuum mearum coram oculis suis.
26. Cum benigno benignum te exhibes ;
    cum viro integro integrum te exhibes ;
27. Cum puro purum te præbes :
    at cum perverso eluctaris :
28. Quia tu populum afflictum servas,
    oculos vero elatos dejicis.
29. Quin tu illustras lucernam meam :
    Jahwéh Deus meus splendentes efficit tenebras meas.
30. Per te enim transcurro turmam ;
    et per Deum meum transilio murum.
31. Hujus Dei fortis integra est via,
    Sermo Jahwéhæ purgatissimus est :
    clipeus est omnibus qui se recipiunt ad eum.

B

                      I

32. Nam quis est deus præter Jahwéh ?
    et quis rupes præterquam Deus noster ?
33. Hic Deus fortis est, qui accingit me robore,
    et reddit integram viam meam,
34. Disponens pedes meos tanquam cervarum,
    ut in excelsis meis statuat me :
35. Docens manus meas prœlium,
    adeo ut frangatur arcus chalybeïus bracchiis meis.

                      II

36. Nam das mihi clipeum salutis tuæ,
    dexteraque tua sustentat me,
    et mansuetudo tua adauget me.
37. Dilatas gressui meo locum meum ;
    neque vacillant malleoli pedum meorum.
38. Persequor inimicos meos, et assequor eos
    neque revertor, donec consumpsero eos.
39. Frango eos, adeo ut non possint exsurgere,
    cadentes sub pedibus meis.

                      III

40. Accingis me robore ad bellum ;
    prosternis insurgentes in me sub me.
41. Et inimicorum meorum exponis mihi cervicem,
    Et osores meos exscindam.
42. Vociferantur, sed non est qui servet ;
    ad Jahwéham, sed non exaudit eos.
43. Itaque contundo eos tanquam pulverem coram vento,
    ut lutum platearum frio eos.

                      IV

44. Liberas me a contentionibus populi ;
    disponis me in caput gentium ;
    populus, quem non noveram, serviunt mihi :
45. Ad auditionem auris obœdiunt mihi,
    alienigenæ mendaciter se dedunt mihi ;
46. Alienigenæ decidunt, et horrescunt e conclavibus suis.

C

                      I

47. Vivit Jahwéh, et benedicta rupes mea :
    quapropter exaltetur Deus salutis meæ,
48. Deus ille fortis, qui præstat ultiones mihi,
    et adducit populos subter me.
49. Liberans me ab inimicis meis,
    etiam supra insurgentes in me exaltasti me ;
    a viro violento eripuisti me.
50. Idcirco celebrabo te in gentibus, Jahwéh ;
    et nomini tuo psallam :
51. Magnificam præstare salutem omnimodam regi suo :
    et exercere benignitatem erga unctum suum,
    erga Davidem et erga semen ejus usque in sæculum.

1. Magistro symphoniæ :  psalmus Davidis.

A

                      I

2. Cæli enarrant gloriam Dei fortis,
   et opus manuum ejus indicat expansum eorum.
3. Dies ad diem eructat sermonem ;
   et nox ad noctem ostendit scientiam.
4. Non est sermo, neque verba eis ;
   et sine his intelligitur vox eorum.
5. In totam terram prodeunte delineatione eorum,
   simul prodierunt in extremitatem orbis habitabilis sermones eorum ;

                         II

   ex quo soli disposuit tentorium in eis.
6. Nam est tanquam sponsus prodiens e thalamo suo ;
   lætatur tanquam robustus decursurus viam.
7. Ab extremitate cælorum exortus ejus,
   et revolutio ejus ad extremitatem eorum est :
   nec est quod abscondatur a calore ejus.

B

                      I

8. Doctrina Jahwéhæ integra est, restituens animam ;
   testimonium Jahwéhæ verax, sapientiam afferens imperito.
9. Mandata Jahwéhæ sunt recta, lætificantia animum ;
   præceptum Jahwéhæ purum, illustrans oculos ;
10. Reverentia Jahwéhæ munda, consistens in sempiternum ;
    judicia Jahwéhæ sunt ipsa veritas, justa sunt pariter ;
11. Desideratissima, desiderabiliora auro, et quidem auro purgatissimo quamplurimo ;
    ac dulciora melle, et quidem aceto melle.

                      II

12. Tum me servum tuum commonefactum istis
    in horum observatione esse emolumentum magnum,
13. (Nam errores quis intelligat ?)
    me, inquam, ab occultis absolve :
14. Tum a contumaciis subtrahe servum tuum,
    ne dominentur in me :
    tunc integer et insons ero
    a defectione magna.
15. Sint accepti sermones oris mei, et meditatio animi mei
    coram te, Jahwéh, rupes mea et redemptor mi.

1. Magistro symphoniæ :  psalmus Davidis.

                      I

2. Exaudiat te Jahwéh tempore angustiæ ;
   te in edito collocet nomen Dei Jacobi :
3. Mittat auxilium tuum e sancto,
   et e Zione fulciat te.
4. Odoretur omnia munera tua,
   et holocaustum tuum in cinerem redigat, ut quum maxime.
5. Dei tibi ex animo tuo
   et totum tuum consilium impleat.
6. Canamus de salute tua,
   et in nomine Dei nostri vexillis utamur ;
   impleat Jahwéh omnes petitiones tuas.

                      II

7. Jam agnosco Jahwéh servare unctum suum,
   exaudire eum de cælis sanctitatis suæ ;
   ex summa fortitudine, salute dexteræ suæ.
8. Hi curruum, et illi equorum,
   nos vero nominis Jahwéhæ Dei nostri recordamur.
9. Illi incurvant se et cadunt :
   nos vero surgimus et consistimus.
10. Jahwéh, serva !  Rex ipse
    exaudiat nos, quo tempore invocabimus.

1. Magistro symphoniæ :  psalmus Davidis.

                      I

2. Jahwéh, de robore tuo lætatur rex,
   et de salute tua quam exsultat valde !
3. Desiderium animi ejus das ei ;
   pronuntiatum labiorum ejus non avertens, maxime.
4. Quin prævenis eum benedictionibus boni,
   imponis capiti ejus coronam auri purgatissimi.
5. Vitam petiit abs te ;  dedisti ei ;
   etiam longitudinem dierum in sæculum et sempiternum.
6. Magna est gloria ejus per salutem tuam ;
   decus et majestatem posuisti in eo.
7. Nam disposuisti illi benedictiones in sempiternum,
   exhilaravisti eum lætitia a facie tua.
8. Quoniam ipse rex confidit Jahwéhæ,
   ideo fretus benignitate excelsi non dimovebitur.

                      II

9. Assequeris manu tua omnes inimicos tuos,
   dextera tua assequeris osores tuos.
10. Disponis eos ut fornacem ignis
    tempore faciei iratæ tuæ.
    Jahwéh ira sua absorbat eos,
    quasi consumat eos ignis.
11. Fructum eorum e terra perdis,
    et semen eorum e filiis hominum.
12. Quoniam intenderunt tibi malum ;
    commenti sunt cogitationem, non possunt perficere.
13. Nam ponis eos velut tumulum ;
    nervis tuis aptas sagittas jacularis contra faciem eorum.
14. Exaltare, Jahwéh, robore tuo ;
    cantemus et psallamus fortitudinem tuam.

1. Magistro symphoniæ :  ad primam auroram.  Psalmus Davidis.

A

                      I

2. Mi Deus fortis, mi Deus fortis, quare dereliquisti me,
   longinquus a salute mea, a verbis rugitus mei ?
3. Deus mi, quare invocantem me interdiu non exaudis ?
   et noctu invocanti non est silentium mihi ?
4. Atqui sanctus es permanens,
   perfecta laus Israëlis.
5. Tibi confisi sunt majores nostri ;
   et liberasti eos.
6. Ad te clamaverunt, et erepti sunt ;
   tibi confisi sunt, nec puduit eos.
7. At ego sum vermis, ac non vir ;
   opprobrium hominum, et contemptus populo.
8. Omnes videntes me subsannant me ;
   diducunt labium, movent caput.
9. « Devolvit se ad Jahwéham » (inquiunt) ;  « liberet eum,
   eripiat eum, quandoquidem delectatur eo. »
10. Quum tu sis, qui eduxisti me ex utero ;
    faciens ut securus agerem ad ubera matris meæ.
11. In te rejectus sim ex vulva ;
    inde ab utero matris meæ Deus fortis meus sis.
12. Ne procul absis a me, dum angustia
    propinqua est, dum nemo est adjutor.

                      II

13. Circumdant me juvenci multi,
    robusti juvenci Bašanis cingunt me.
14. Dilatant contra me os suum,
    tanquam leo rapiens et rugiens.
15. Sicut aqua effundor,
    et disparant se omnia ossa mea :
    est cor meum simile ceræ,
    liquefit in visceribus meis.
16. Arescit ut testa vis mea,
    et lingua mea adhæret faucibus meis :
    et in pulvere letali collocas me.
17. Etenim circumstant me canes multi,
    Nam circumdederunt me canes,
    cœtus maleficorum circumvenerunt me ;
    foderunt manus meas et pedes meos.
18. Enumerare possem omnia ossa mea :
    ipsi intuentur, respiciunt in me.
19. Partiuntur vestimenta mea inter se,
    et pro indumento meo projiciunt sortem.
20. Tu ergo, Jahwéh, ne procul absis !
    virtus mea, ad auxilium meum festina !
21. Eripe a gladio animam meam,
    a cane unicam meam !
22. Serva me ab ore leonis,
    et a cornibus unicornium, exaudiens me !

B

                      I

23. Enarrabo nomen tuum fratribus meis :
    in media congregatione laudabo te :
24. Dicens, « Timentes Jahwéhæ, laudate eum :
    totum semen Jacobi, honorate eum :
    et timete ab eo, totum semen Israëlis.
25. Quia non spernit, neque abominatur afflictionem afflicti
    neque abscondit faciem suam ab eo :
    sed quum vociferatur ad ipsum, exaudit. »
26. De bonis obventuris a te futura est laus mea in congregatione multa :
    vota mea persolvam coram reverentibus eum.
27. Comedent mansueti, et saturabuntur ;
    laudabunt Jahwéham quærentes eum ;
    « Vivet animus vester in sempiternum ».

                      II

28. Recordabuntur et convertentur ad Jahwéham
    omnes fines terræ ;
    et incurvabunt se coram te honores exhibentes
    omnes familiæ gentium.
29. Quoniam Jahwéhæ est regnum ipsum,
    et dominium habet in gentes.
30. Comedentes incurvabunt sese omnes pingues terræ ;
    coram eo procumbunt, quicunque descendunt in pulverem,

                          III

    qui animam suam in vita non conservaverit.
31. Horum semen colet eum,
    accensebitur Domino in quaque ætate.
32. Advenientes annuntiabunt justitiam ejus populo nascituro,
    ipsum exercere eam.

1. Psalmus Davidis.

                      I

Jahwéh pastor meus est, non possum egere.
2. In caulis herbidis facit ut recubem,
   secundum aquas lenes deducit me.
3. Animam meam quietam efficit ;
   ducit me per orbitas justitiæ,
   propter nomen suum.
4. Etiam quum ambularem per vallem letalis umbræ,
   non timerem malum, quia tu mecum es.
   virga tua et pedum tuum,
   ipsa consolantur me.

                      II

5. Instruis coram me mensam
   e regione hostium meorum :
   delibutum reddis unguento caput meum,
   poculum meum exuberans.
6. Nihil nisi bonum et benignitas prosequentur me
   omnibus diebus vitæ meæ ;
   et quietus ero in domo Jahwéhæ,
   quamdiu longa erunt tempora.

1. Davidis psalmus.

                         I

   Jahwéhæ est terra et quod implet eam ;
   orbis habitabilis, et habitantes in eo.
2. Nam ipse super maria fundavit illam,
   et super flumina stabilivit illam.

                      II

3. Quis ascensurus est in montem Jahwéhæ,
   et quis staturus in loco sanctitatis ejus ?
4. Innocens manibus et purus animo ;
   qui non effert ad vanitatem animam suam,
   neque jurat ad fraudem.
5. Is reportat benedictionem a Jahwéha,
   et justitiam a Deo salutis suæ.
6. Hæc est generatio requirentium eum,
   quærentium faciem tuam, generatio Jacobi, summe quærentium.

                      III

7. Attollite, portæ, capita vestra !
   et attollite vos, ostia sæculi !
   ut ingrediatur rex gloriæ.
8. « Quis est iste rex gloriæ ? »
   « Jahwéh robustissimus et potentissimus ;
   Jahwéh potentissimus bellator. »
9. Attollite, portæ, capita vestra !
   attollite, inquam, ostia sæculi !
   ut ingrediatur rex gloriæ.
10. « Quis est iste rex gloriæ ? »
    « Jahwéh exercituum :  is est rex gloriæ summe. »

1. Ode Davidis.

                         I

   ALEPH.  א  {Α, α}  Ad te, Jahwéh, animam meam attollo.
2. Deus mi,
   BETH.  ב  {Β, β}  in te confido ;  ne erubescam,
   ne exultent inimici mei de me.
3. GHIMEL.  ג  {Γ, γ}  Etiam ulli exspectantes te, ne erubescant :
4. erubescant, qui perfide agunt immerito.
   DALETH.  ד  {Δ, δ}  Vias tuas, Jahwéh, notas fac mihi ;
   semitas tuas doce me.
5. HE.  ה  {Ε, ε}  Fac, ut incedam per veritatem tuam, et doce me,
   nam tu es Deus salutis meæ,
   WAU.  ו  {Υ, υ & Ϝ, ϝ}  te exspecto totum diem.
6. ZAIN.  ז  {Ζ, ζ}  Recordare miserationum tuarum, Jahwéh,
   et benignitatum tuarum, eas a sæculo esse.
7. HETH.  ח  {Η, η}  Peccatorum pueritiæ meæ et defectionum mearum ne recorderis ;
   pro benignitate tua recordare mei tu
   propter bonitatem tuam, Jahwéh.

                      II

8. TETH.  ט  {Θ, θ}  Bonus et rectus Jahwéh est
   idcirco docet peccatores viam :
9. JOD.  י  {Ι, ι}  Facit, ut incedant mansueti ex jure,
   et docet mansuetos viam suam :
10. CAPH.  כ  {Κ, κ}  Omnes semitæ Jahwéhæ benignitas et fides sunt,
    custodientibus fœdus et testimonia ejus.
11. LAMED.  ל  {Λ, λ}  Propter nomen tuum, Jahwéh
    condonabis igitur iniquitatem meam :  nam magna est.
12. MEM.  מ  {Μ, μ}  Qualis futurus est vir ille, qui reveretur Jahwéham
    docentem ipsum, quam viam eligat ?
13. NUN.  נ  {Ν, ν}  Anima ejus in bono pernoctabit,
    et semen ejus hereditario jure possidebit terram.
14. SAMECH.  ס  {Χ, χ & Ξ, ξ}  Arcanum Jahwéhæ adest reverentibus ipsum
    et fœdus ejus, ut experimento testetur eis.
15. AIN.  ע  {Ο ο & Ω ω}  Oculi mei jugiter ad Jahwéham respiciunt.
    quia ipse educit e reti pedes meos.

                      III

16. PHE.  פ  {Π, π}  Respice ad me, et gratiam fac mihi ;
    quia solitarius et pauper sum.
17. TSADE.  צ  {Ϡ, ϡ}  Oppressiones animi mei dilatant se :
    ab angustiis meis deduc me :
18. QOPH.  ק  {Ϙ, ϙ}  Aspice afflictionum meam et laborem meum ;
    et condona omnia peccata mea.
19. REŠ.  ר  {Ρ, ρ}  Aspice inimicos meos, quia potentiores sunt,
    et odio violento oderunt me.
20. ŠIN.  ש  {Σ, σ, ς}  Serva animam meam et eripe me,
    ne erubescam, quia recipio me ad te.
21. TAU.  ת  {Τ, τ}  Integritas et rectum custodiant me ;
    quia exspecto te.
22. PHE.  פ  {Π, π}  Redime, Deus, Israëlem
    ab omnibus oppressionibus ejus.

1. Ode Davidis.

                         I

   Judicem meum age, Jahwéh, quoniam ego in integritate mea ambulo ;
   et Jahwéhæ confido, me non vacillaturum.
2. Proba me, Jahwéh, et tenta me ;
   examina renes meos et animum meum.

                      II

3. Nam benignitas tua coram oculis meis est,
   et indesinenter ambulo in veritate tua.
4. Non sedeo cum hominibus vanis,
   et cum dissimulatis non convenio.
5. Odi congregationem maleficorum,
   et cum improbis non sedeo.
6. Lavo in innocentia manus meas,
   et circumeo altare tuum, Jahwéh :
7. Personando voce gratiarum actionis,
   et enarrando omnia mirabilia tua.
8. Jahwéh, diligo habitaculum domus tuæ ;
   et locum, tabernaculum gloriæ tuæ.

                      III

9. Ne aggreges penes peccatores animam meam,
   et penes viros sanguinarios vitam meam :
10. Quorum in manibus scelus,
    quorum dextera plena est corruptionis muneribus.
11. At ego in integritate mea ambulo :
    redime me, et gratiam fac mihi.
12. Pede meo consistente in plano,
    in congregationibus benedicam Jahwéhæ.

1. Ode Davidis.

   A

                         I

   Jahwéh lux mea et salus mea est :  a quo timerem ?
   Jahwéh robur vitæ meæ est :  a quo expavescerem ?
2. Belligerantibus contra me maleficis ad exedendum carnem meam,
   hostibus meis et inimicis meis in me ;  ipsi corruunt et concidunt.
3. Si metarentur contra me me castra, non timeret animus meus :
   si insurgeret contra me bellum, hac re ego securus essem.

                      II

4. Unum petii a Jahwéha, ad ipsum requiro,
   ut consideam in domo Jahwéhæ omnibus diebus vitæ meæ,
   ad videndum amœnitatem Jahwéhæ,
   et inquirendum in templo ejus.
5. Nam abscondit me in tugurio suo tempore adversitatis ;
   abdit me in abdito tentorii sui,
   in rupem attollit me.
6. Jam vero extollitur caput meum
   supra inimicos meos circumstantes me ;
   ut sacrificem in tentorio ejus sacrificia clangoris,
   canam et psallam Jahwéhæ.

B

                      I

7. Audi, Jahwéh, me voce mea clamantem ;
   gratiamque fac mihi, et exaudi me.
8. Tuum illud, Requirite faciem meam, cogitat animus meus :
   faciem tuam, Jahwéh, requiro.
9. Ne abscondas faciem tuam a me,
   ne avertas in ira servum tuum :
   auxilium meum fuisti ;  ne deseras me,
   neque derelinquas me, Deus salutis meæ.
10. Nam pater meus et mater mea dereliquunt me,
    sed Jahwéh recipiet me.

                      II

11. Doce me, Jahwéh, viam tuam,
    et deduc me per semitam planam ;  propter observantes me.
12. Ne tradas me desiderio hostium meorum ;
    nam consistunt contra me testes mendaces,
    et qui spirant violentiam :
13. Abrepturi me, nisi crederem me fruiturum bonitate Jahwéhæ
    In terra viventium.
14. Exspecta Jahwéham ;  confirmare,
    et fortificabit animum tuum ;  exspecta Jahwéham.

1. Ode Davidis.

                         I

   Te, Jahwéh, inclamo ;
   rupes mea, ne surdum agas aversus a me :
   ut non, si mutus eris et aversus a me, consimilis fiam
   descendentibus in sepulcrum.
2. Audi vocem deprecationum mearum, dum vociferor ad te ;
   dum attollo manus meas ad adytum sanctitatis tuæ.
3. Ne trahas me penes improbos,
   et penes operarios iniquitatis ;
   loquentes pacem cum proximis suis,
   malitia obtinente in animo eorum.
4. Da istis secundum opus ipsorum
   et secundum malignitatem actionum ipsorum ;
   secundum opus manuum ipsorum da eis,
   redde retributionem suam eis.
5. Quia non animadvertunt ad opera Jahwéhæ et ad factum manuum ejus,
   destructurus est eos, non autem exstructurus eos.

                      II

6. Benedictus sit Jahwéh, quia exaudivit vocem deprecationum mearum ;
7. Jahwéh robur meum et scutum meum,
   cui confidente animo meo adjuvor ;
   idcirco exsultat animus meus, ut cantico meo celebrem eum.

                      III

8. Jahwéh robur istis,
   et robur maxime salutare est Christus illius.
9. Salva populum tuum, et benedic possessioni tuæ,
   pasceque eos ac extolle eos usque in sæculum.

1. Psalmus Davidis.

                         I

   Cedite Jahwéhæ, filii fortium,
   cedite Jahwéhæ gloriam et laudem.
2. Cedite Jahwéhæ gloriam nominis ejus,
   incurvate vos honorem exhibentes Jahwéhæ in decoro sanctitatis.

                      II

3. Vox Jahwéhæ super aquas,
   vox Dei fortis gloriosi intonat,
   vox Jahwéhæ supra aquas multas :
4. Vox Jahwéhæ potenter,
   vox Jahwéhæ decore.
5. Vox Jahwéhæ confringit cedros,
   perfringit etiam Jahwéh cedros Libani :
6. Et facit, ut exsiliant sicut vitulus, Libanus
   et Sirjon ut pullus unicornium.
7. Vox Jahwéhæ cædit flammas ignis,
8. Vox Jahwéhæ dolore afficit desertum,
   dolore afficit Jahwéh desertum Kadeši.
9. Vox Jahwéhæ facit, ut pariant cervæ, et denudat silvas :
   verum in templo suo eloquitur totam gloriam suam.

                      III

10. Jahwéh in diluvio sedebat :
    et sedet Jahwéh rex in sæculum.
11. Jahwéh robur populo suo dat,
    Jahwéh benedicit populo suo cum pace.

1. Psalmus Davidis ;  canticum dedicationis domus illius.
2. Extollam te, Jahwéh, quoniam evexisti me,
   neque lætitia affecisti inimicos meos de me.

   A

3. Jahwéh, Deus mi,
   vociferantem ad te curasti me.
4. Jahwéh eduxisti e sepulcro animam meam,
   conservans me vivum, ne descenderem in sepulcrum.
5. Psallite Jahwéhæ, quos ipse benignitate prosequitur ;
   et celebrate ad memoriam sanctitatis ejus.
6. Quum momento fuit in ira sua,
   vita adest benevolentia ejus ;
   vespere si deversetur fletus,
   mane adest cantus.

B

                      I

7. Nam ego dicebam in tranquillitate mea,
   « Non dimovebor in sæculum »
8. Jahwéh, benevolentia tua constitueras in monte meo robur,
   te abscondente faciem tuam fui conturbatus.

                      II

9. Ad te, Jahwéh, clamavi,
   et Jahwéham deprecatus sum, dicens,
10. « Quid lucri erit in sanguine meo,
    quum descendam in foveam ?
    an celebrabit te pulvis ?
    nuntiabitne veritatem tuam ? »
11. Audi, Jahwéh, et gratiam fac mihi ;
    Jahwéh, esto adjutor mihi.

                      III

12. Convertisti planctum meum in choream mihi ;
    solvisti cilicium meum, et accinxisti me lætitia ;
13. Ut psallat tibi gloria, ac non conticescat ;
    Jahwéh, Deus mi, in sæculum celebrabo te.

1. Magistro symphoniæ :  psalmus Davidis.

                      I

2. Ad te, Jahwéh, me recipio, ne erubescam in sæculum :
   justitia tua libera me.
3. Inclina ad me aurem tuam,
   cito eripe me :
   esto mihi rupes robusta,
   locus munitissimus ad servandum me.
4. Nam petra mea et munitio mea es ;
   itaque propter nomen tuum agito me et deducito me.
5. Educito me e reti, quod absconderunt adversum me :
   quia tu robur meum es.
6. In manum tuam depono spiritum meum :
   redemisti me, Jahwéh, Deus fortis, verax.
7. Odi eos, qui observant vanitates vanissimas :
   nam ego in Jahwéha confido.
8. Me exsultaturum et lætaturum benignitate tua,
   quando aspexeris afflictionem meam,
   agnoveris angustias animæ meæ,
9. Ac non tradideris me in manum inimici ;
   sed statueris in lato pedes meos.

                      II

10. Gratiam fac mihi, Jahwéh, nam angustia est mihi ;
    contabescit præ indignatione oculus meus, anima mea et venter meus :
11. Nam deficit mærore vita mea,
    et anni mei gemitu :
    labefactatur pœna iniquitatis, quam patior :  virtus mea
    et ossa mea contabescunt.
12. Apud omnes hostes meos sum probro,
    et apud vicinos meos valde, pavorique notis meis :
    aspicientes me foris, evagantur a me ;
13. Oblivione sepelior ab animo, ut mortuus :
    sum ut instrumentum perditum.
14. Nam audio infamiam a multis, metum circumquaque :
    consultando simul adversus me, de intercipienda anima mea cogitant.
15. Ego vero in te confido, Jahwéh ;  dicens,
    « Deus meus es. »
16. In manu tua tempora mea sunt ;
    eripe me a manu inimicorum meorum, et a persequentibus me.
17. Fac, ut luceat facies tua supra servum tuum ;
    serva me benignitate tua.
18. Jahwéh, ne erubescam, quandoquidem invoco te :
    erubescant improbi, excindantur descensuri in sepulcrum.
19. Muta reddantur labia mendacia,
    quæ loquuntur contra justum duriter cum elatione et contemptu.

                      III

20. Quam multa est bonitas tua,
    quam recondis reverentibus te !
    operaris erga eos, qui se recipiunt ad te ;
    coram filiis hominum !
21. Abdis eos in abdito præsentiæ tuæ
    ab elationibus virorum :
    abscondis eos in tugurio
    a contentione linguarum.
22. Benedictus sit Jahwéh ;  quia mirificam reddit
    benignitatem suam erga me, ut in civitate munita collocans me.
23. Ego quidem dixeram in festinatione mea,
    « Excisus sum a conspectu oculorum tuorum »:
    veruntamen audisti vocem deprecationum mearum,
    Quum vociferarer ad te.
24. Diligite Jahwéham omnes, quos benignitate prosequitur ;
    fideles custodientem Jahwéham,
    et rependentem excellentissime,
    facientem res magnificas.
25. Confirmamini, et fortificabit animum vestrum ;
    omnes, qui speratis Jahwéham.

1. Davidis ode didascalica.

                         I

   Beatus levatus a defectione,
   cujus tectum est peccatum ;
2. Beatus homo, cui non imputat Jahwéh iniquitatem,
   et cujus spiritui non inest dolus.

                      II

3. Quum silerem, inveterascebant ossa mea
   in rugito meo toto die.
4. Nam interdiu et noctu gravis erat super me manus tua ;
   convertebatur præstantissimus humor meus in siccitates æstivas maxime.
5. Peccatum meum notum faciam tibi,
   et iniquitatem meam non tegam ;
   inquiebam, « Confitebor defectiones meas Jahwéhæ »;
   et tu sustulisti pœnam peccati mei maxime.
6. Propter hoc oraturus est te, quemcunque benignitate prosequeris,
   quo tempore obvenerit
   (in inundatione aquarum multarum,
   ad eum non pertingent tantum) dicens,
7. Tu latibulum es mihi, ab angustia custodito me :
   cantionibus liberationis circumdato me maxime.

                      III

8. Erudiam te et docebo te, qua via ambulaturus sis ;
   attento in te oculo meo.
9. Ne estote ut equus, ut mulus, expertes intelligentiæ ;
   cujus os freno et habena constringendum est,
   ne appropinquet ad te.

                      IV

10. Magni dolores sunt improbo :
    qui autem fiduciam habet in Jahwéha, benignitas circumdat eum.
11. Lætamini in Jahwéha et exsultate, justi,
    et cantate, omnes recti animo.

                      I

1. Cantate, justi, in Jahwéha !
   rectos decet laudatio.
2. Celebrate Jahwéham cithara ;
   nablio et decachordo psallite ei.
3. Canite ei canticum novum,
   optime pulsate cum clangore.
4. Quia rectum est verbum Jahwéhæ,
   et omne opus ejus constans :
5. Amat justitiam et judicium :
   benignitate Jahwéhæ plena est terra.

                      II

6. Verbo Jahwéhæ cæli facti sunt,
   et spiritu oris ejus totus exercitus eorum.
7. Congerit quasi cumulum aquas maris,
   disponit in thesauris abyssos.

                      III

8. Timeant a Jahwéha omnes incolæ terræ :
   ab ipso metuant omnes habitatores orbis.
9. Nam ipso dicente est, quicquid est :
   ipse præcipiente exsistit.
10. Jahwéh irritum facit consilium gentium,
    infringit cogitationes populorum :
11. Consilium vero Jahwéhæ in sæculum consistit :
    cogitationes animi ejus in ætates singulas.
12. Beata gens illa, cujus Jahwéh Deus est :
    populus, quem elegit in possessionem sibi.

                      IV

13. E cælis intuetur Jahwéh,
    videt omnes filios hominis :
14. E loco habitationis suæ prospicit
    in omnes habitatores terræ :
15. Formator pariter cordis eorum,
    animadvertit ad omnia opera eorum.

                      V

16. Non est rex, qui servetur multitudine copiarum ;
    potens non eripitur multitudine virium :
17. Mendax est equus ad salutem,
    et multitudine roboris sui non liberat sessorem.
18. Ecce oculus Jahwéhæ attendit ad timentes sui,
    ad exspectantes benignitatem ipsius :
19. Ut eripiat a morte animam eorum,
    et vivos conservet in fame.

                      VI

20. Anima nostra præstolatur Jahwéham :
    auxilium nostrum et scutum nostrum est.
21. Nam in eo lætatur animus noster,
    quia nomini sancto ejus confidimus.
22. Sit benignitas tua, Jahwéh, super nos,
    prout exspectamus te.

1. Ode Davidis, quum mutasset speciem suam coram Abimeleco, eoque ipsum expellente abiisset.

                      I

2. ALEPH.  א  {Α, α}  Benedicam Jahwéhæ omni tempore :
   jugiter laus ejus erit in ore meo.
3. BETH.  ב  {Β, β}  In Jahwéha jactabit se anima mea :
   audient mansueti, et lætabuntur.
4. GHIMEL.  ג  {Γ, γ}  Dicam, « Magnificate Jahwéham mecum ;
   et extollamus nomen ejus pariter. »

                      II

5. DALETH.  ד  {Δ, δ}  Quæsivi Jahwéham, et exaudivit me ;
   ac ex omnibus pavoribus meis eripuit me.
6. HE.  ה  {Ε, ε}  Qui intuentur in eum et confluunt,
   vultus eorum ne erubescant, sed dicant :
7. ZAIN.  ז  {Ζ, ζ}  « Iste pauper invocavit, et Jahwéh exaudivit,
   ac ab omnibus angustiis ejus servavit eum. »
8. HETH.  ח  {Η, η}  Castra metantur angeli Jahwéhæ
   circa timentes eum ;  et eripit eos.
9. TETH.  ט  {Θ, θ}  Gustate, et videte bonum esse Jahwéham :
   beatus vir ille, qui se recipit ad eum.
10. JOD.  י  {Ι, ι}  Timete Jahwéham, sancti ejus,
    quia non est penuria timentibus eum.
11. CAPH.  כ  {Κ, κ}  Juvenes leones pauperantur atque esuriunt :
    quærentes autem Jahwéham, non indigent ullo bono.

                      III

12. LAMED.  ל  {Λ, λ}  Agite, filii, auscultate mihi :
    reverentiam Jahwéhæ docebo vos.
13. MEM.  מ  {Μ, μ}  Quis est vir ille, qui delectatur vita,
    amat dies, amat frui bono ?
14. NUN.  נ  {Ν, ν}  Custodi tuam a malo ;
    et labia tua ne loquantur fraudem.
15. SAMECH.  ס  {Χ, χ & Ξ, ξ}  Recede a malo et fac bonum :
    require pacem et sectare eam.
16. AIN.  ע  {Ο ο & Ω ω}  Oculi Jahwéhæ ad justos,
    et aures ejus ad vociferationem eorum attendunt :
17. PHE.  פ  {Π, π}  Irata vero facies Jahwéhæ ad facientes malum,
    ut exscindat e terra memoriam eorum.
18. TSADE.  צ  {Ϡ, ϡ}  Clamantes illos Jahwéh audit,
    et ex omnibus angustiis ipsorum eripit illos.
19. QOPH.  ק  {Ϙ, ϙ}  Propinquus est Jahwéh fractis animo :
    et contritos spiritu servat.
20. REŠ.  ר  {Ρ, ρ}  Multæ sunt afflictiones justi ;
    sed ex omnibus illis eripit eum Jahwéh.
21. ŠIN.  ש  {Σ, σ, ς}  Servans omnia ossa ejus ;
    unum ex illis non frangitur :
22. TAU.  ת  {Τ, τ}  At morte afficit improbum afflictio,
    et qui oderunt justum, disperduntur.
23. PHE.  פ  {Π, π}  Redimit Jahwéh animam servorum suorum.
    neque disperduntur ulli recipientes se ad eum.

1. Ode Davidis.

                         I

   Contende, Jahwéh, adversus contendentes mecum ;
   impugna impugnantes me.
2. Prehende scutum aut clipeum ;
   ac surge in auxilium meum :
3. Et exsere hastam, et præclude persequentibus me ;
   dic animæ meæ :  « Salus tua sum. »
4. Pudefiant et rubore perfundantur quærentes animam meam :
   agantur retrorsum et erubescant machinantes malum meum.
5. Sint sicut gluma coram vento,
   angelo Jahwéhæ impellente :
6. Sit via eorum tenebrosa et lubricissima :
   et angelus Jahwéhæ persequatur eos.

                      II

7. Quandoquidem immerito abscondunt mihi in fovea rete suum ;
   immerito fodiunt foveam contra animam meam ;
8. Eveniat ei vastatio nescienti,
   ut rete ipsius, quod abscondit, capiat eum :
   ad vastationem decidat in illam.
9. Sic anima mea exsultet in Jahwéha,
   gaudeat in salute ejus.
10. Omnia ossa mea dicant,
    « Jahwéh, quis est par tibi,
    eripiens pauperem a valentiore eo ?
    pauperem, inquam, et egentem a diripiente eum ? »
11. Insurgent testes injurii ;
    quorum non sum conscius, ea repetunt a me :
12. Rependunt mihi malum pro bono,
    orbitatem animæ meæ.

                      III

13. Quamvis ego, ægrotantibus illis, utens pro veste mea cilicio,
    affligerem jejunio animam meam,
    et oratio mea in sinum meum rediret :
14. Tanquam ad proximum, tanquam ad fratrem mihi indesinenter itarem ;
    tanquam lugens matrem atratus curvarem me.
15. Quum vero claudico, lætantur congregantes se ;
    congregant se apud me loripedes, ut non animadvertam ;
    lacerant, ac non silent :
16. Inter hypocritas facetos sanniones faceti ;
    frendentes contra me dentibus suis.

                      IV

17. Domine, quamdiu aspicies ?
    reduc animam meam a vastationibus eorum,
    a juvenibus leonibus unicam meam :
18. Celebrabo te in congregatione multa,
    in populo frequenti laudabo te.
19. Ne lætentur de me, qui mihi sunt inimici falsis de causis :
    qui oderunt me immerito, ne nictent oculo :
20. Non enim pacem loquuntur :
    Sed contra quietos terræ fraudulentissimas excogitant :
21. Et dilatant contra me os suum,
    dicentes, « Euge, euge, videt oculus noster ! »
22. Vides, Jahwéh, ne sileas ;
    Domine, ne longe absis a me.
23. Evigila et expergiscere ad judicium meum :
    Deus mi et Dominus mi, ad contentionem meam.
24. Judica me secundum justitiam tuam, Jahwéh,
    Deus mi ;  et ne lætentur de me.
25. Ne dicant cum animo suo, « Euge anima nostra. »
    Ne dicant :  « Absorbuimus eum ! »
26. Pudefiant et erubescant simul
    gaudentes de malo meo :
    induantur pudore et ignominia,
    qui magnificant se contra me.
27. Cantabunt et lætabuntur, qui delectantur justitia mea,
    dicentque jugiter,
    « Magnificetur Jahwéh,
    qui delectatur pace servi sui. »
28. Et lingua mea enuntiabit justitiam tuam,
    toto die laudem tuam.

1. Magistro symphoniæ :  ode servi Jahwéhæ, Davidis.

                      I

2. Dictum defectionis ad improbum in intimo cordis mei est,
   coram ejus oculis non esse pavorem Dei :
3. Blandiri eum sibi in oculis suis,
   quum assequitur iniquitatem suam, quæ odio habenda esset.
4. Verba oris ejus vana et dolosa sunt :
   desinit adhibere intelligentiam ad benefaciendum.
5. Vanitatem cogitat in cubili suo ;
   sistit sese in via non bona :  malum non spernit.

                      II

6. Jahwéh, in cælis est benignitas tua,
   fides tua usque ad superiores nubes :
7. Justitia tua instar montium maximorum :
   judicia tua instar abyssi magnæ,
   homines et jumenta conservas, Jahwéh.
8. Quam pretiosa est benignitas tua, Deus,
   quum filii hominum ad umbram alarum tuarum sese recipiunt.
9. Uberrime explentur pinguedine domus tuæ,
   et de torrente deliciarum tuarum bibendum das eis :
10. Quandoquidem penes te est fons vitæ,
    in luce tua fruamur luce.

                      III

11. Protende benignitatem tuam erga cognoscentes te,
    et justitiam tuam erga rectos animo.
12. Ne aggrediatur me pes superbi,
    et manus improborum ne inducat me ad aberrandum eo,
13. Ubi cadunt operarii iniquitatis ;
    ita impelluntur, ut non possint surgere.

1. ALEPH.  א  {Α, α}  Ne accendaris ira propter maleficos ;
   ne invideas facientibus iniquitatem.
2. Nam sicut fenum cito succidentur,
   et sicut viriditas teneræ herbæ decident.
3. BETH.  ב  {Β, β}  Confide in Jahwéha et fac bonum :
   inhabita terram et pascere fide :
4. Et oblecta te in Jahwéha,
   qui dabit tibi petitiones animi tui.
5. GHIMEL.  ג  {Γ, γ}  Devolve super Jahwéham viam tuam et confide in eo :
   nam ipse efficiet :
6. Proferens tanquam lucem justitiam tuam,
   et jus tuum tanquam meridiem.
7. DALETH.  ד  {Δ, δ}  Acquiesce Jahwéhæ,
   et indesinenter exspecta eum :
   ne accendaris ira propter prosperantem via sua,
   propter virum efficientem cogitata.
8. HE.  ה  {Ε, ε}  Absiste ab ira, et derelinque excandescentiam ;
   ne accendaris ira, saltem ad malefaciendum.
9. Nam malefici exscindentur ;
   exspectantes vero Jahwéham, ipsi hereditario jure possidebunt terram.
10. WAU.  ו  {Υ, υ & Ϝ, ϝ}  Et adhuc paululum, plane non erit improbus ;
    quod si consideraveris locum ejus, non exstabit :
11. Mansueti vero hereditario jure possidebunt terram,
    et oblectabunt se in multitudine pacis.
12. ZAIN.  ז  {Ζ, ζ}  Cogitante improbo contra justum,
    et frendente adversus eum dentibus suis,
13. Dominus ridet eum,
    quia videt advenire diem suum.
14. HETH.  ח  {Η, η}  Gladium eduxerint improbi, et adduxerint arcum suum,
    ad dejiciendum pauperem et egentem,
    ad mactandum rectos via.
15. Gladius eorum intrabit in cor eorum,
    et arcus eorum confringentur.
16. TETH.  ט  {Θ, θ}  Bonum est parum cuique justo,
    plus quam copia sua improbis multis.
17. Nam bracchia improbrum confringuntur :
    sustinet autem justos Jahwéh.
18. JOD.  י  {Ι, ι}  Agnoscit Jahwéh tempora integrorum ;
    adeo ut possessio eorum in sæculum futura sit,
19. Non erubescant tempore malo,
    sed diebus famis saturentur :
20. CAPH.  כ  {Κ, κ}  Dum improbi pereunt
    et inimici Jahwéhæ, ut, quæ pretiosa sunt in agris :  ut hæc consumuntur
    in fumum abeuntia, consumuntur isti.
21. LAMED.  ל  {Λ, λ}  Mutuo accipit improbus, sed non potest reddere :
    justus vero gratiam facit et donat :
22. Quia benedicti ab illo hereditario jure possident terram :
    maledicti vero ab illo exscinduntur.
23. MEM.  מ  {Μ, μ}  A Jahwéha gressus viri statuuntur,
    cujus delectatur via.
24. Quum cadit, non dejicitur ;
    quia Jahwéh sustentat manum ejus.
25. NUN.  נ  {Ν, ν}  Puer fui, etiam consenui :
    sed non vidi justum ita derelictum,
    ut semen ejus quæreret panem.
26. Toto die gratiam facit et mutuat,
    et semen ejus in benedictione est.
27. SAMECH.  ס  {Χ, χ & Ξ, ξ}  Recede a malo, et fac bonum :
    sic habita in sæculum :
28. Nam Jahwéh amat jus
    neque derelinquit, quos benevolentia prosequitur :
    AIN.  ע  {Ο ο & Ω ω}  in sæculum conservatur,
    semen vero improborum exscinditur.
29. Justi hereditario jure possidebunt terram,
    et habitabunt in æternum super eam.
30. PHE.  פ  {Π, π}  Justi cujus os meditatur sapientiam,
    et cujus lingua loquitur jus,
31. In cujus animo est lex Dei sui,
    pes ejus non labascit gressibus suis.
32. TSADE.  צ  {Ϡ, ϡ}  Speculante improbo adversus justum
    et quærente morte illum afficere,
33. Jahwéh non derelinquit illum in manu istius,
    neque sinit eum condemnari, quum judicatur.
34. QOPH.  ק  {Ϙ, ϙ}  Attende ad Jahwéham
    et observa viam ejus
    tum extollet te ad possidendum terram jure hereditario ;
    excidium improborum videbis.
35. REŠ.  ר  {Ρ, ρ}  Vidi improbum magna vi erumpentem,
    et sese explicantem tanquam arbor indigena virens :
36. Deinde præteriit, et ecce, non erat amplius ;
    nam quæsivi eum, sed non inventus est.
37. ŠIN.  ש  {Σ, σ, ς}  Observa integrum et aspice rectum,
    finem istius viri esse pacem :
38. Defectores vero perdi pariter
    finem improborum exscindi.
39. TAU.  ת  {Τ, τ}  Nam salus justorum a Jahwéha est,
    robur eorum tempore angustiæ.
40. Et adjuvat eos Jahwéh ac liberat eos :
    liberat eos ab improbis, ac servat eos,
    quia recipiunt se ad ipsum.

1. Psalmus Davidis ad recordandum.

                      I

2. Jahwéh, ne in fervente ira tua arguas me,
   aut in excandescentia tua castiges me.
3. Nam sagittæ tuæ alte infixæ sunt in me,
   et demisisti super me manum tuam.
4. Non est integritas in carne mea, propter destestationem tuam :
   non est pax in ossibus meis, propter peccatum meum.
5. Nam iniquitates meæ transcendunt caput meum,
   ut onus grave ;  graviores sunt, quam perferre queam.

                      II

6. Putruerunt, contabuerunt tumices mei, propter stultitiam meam.
7. Distorqueor, incurvor pervalde ;
   tota die atratus pergo :
8. Quia ilia mea plena sunt vilitate,
   adeo ut non sit ulla integritas in carne mea.
9. Debilitatus et attritus sum pervalde,
   rugio præ fremitu animi mei.
10. Domine, coram te est totum desiderium meum ;
    et suspirium meum a te non est absconditum.
11. Cor meum palpitat, derelinquit me virtus mea ;
    et lux oculorum meorum, etiam ipsi non sunt penes me.
12. Amici mei et proximi mei e regione plagæ meæ subsistunt,
    et propinqui mei e longinquo absistunt.
13. Tendunt vero laqueos, qui quærunt animam meam ;
    et qui requirunt malum meum, loquuntur ærumnas,
    et dolos toto die meditantur.

                      III

14. Quos ego tanquam surdus non audio,
    et tanquam mutus non aperiens os suum.
15. Sed sum tanquam is, qui non audit,
    et in cujus ore non sunt argumenta :
16. Quia te, Jahwéh, exspecto ;
    ut tu exaudias, Domine, Deus mi :
17. Quia dico, « Videndum, ut non lætentur de me ;
    nutante pede meo, contra me magnificent se »:

                      IV

18. Si ego ad claudicationem comparatus fuero,
    et dolor meus fuerit coram me jugiter.
19. Quandoquidem iniquitatem meam indico,
    sollicitus sum de peccato meo.
20. Inimici autem mei vivi roborantur ;
    et multiplicantur, qui oderunt me falsis de causis ;
21. Et reddentes malum pro bono
    adversantur mihi ;  eo quod sector bonum.
22. Ne derelinquas me, Jahwéh :
    Deus mi, ne longe absis a me.
23. Festina ad auxilium meum,
    Jahwéh, salus mea !

1. Magistro symphoniæ :  Jeduthuni.  Psalmus Davidis.

                      I

2. Dixeram, Observabo vias meas,
   ne peccem lingua mea :
   servabo circa os meum capistrum,
   tantisper dum improbus erit coram me.
3. Obmutueram taciturnus, silebam etiam a bono :
   sed dolor meus incrudescebat.
4. Incalescente vero animo meo in me,
   in meditatione mea exardescente igne,
   locutus sum lingua mea, dicens :

                      II

5. Fac ut experiar, Jahwéh, finem meum ;
   mensura dierum meorum, quid sit ;
   experiar, quam durabilis sum.
6. Ecce, palmares disposuisti dies meos,
   et tempus meum ut nihil est coram te :
   profecto, omnimoda vanitas omnis homo est,
   quantumvis constitutus maxime.
7. Profecto, per imaginem præterit vir ;
   profecto, in vanum perstrepunt :
   congregat quispiam, sed nescit, quis recepturus sit ea.

                      III

8. Sed jam quid exspecto, Domine ?
   spes mea in te est.
9. Ab omnibus defectionibus meis eripe me,
   probro stultis ne exponas me.

                      IV

10. Obmutesco, non aperio os meum,
    quia tu fecisti.
11. Remove a me plagam tuam ;
    a conflictu manus tuæ ego deficio.
12. Si reprehensionibus pro iniquitate castigares quempiam,
    dissolveres sicut tineam, quod inest ei desiderabile :
    profecto, vanitas est omnis homo maxime.
13. Audi orationem meam, Jahwéh,
    et clamorem meum ;
    aurem adverte ad lacrimas meas, ne surdum agas :
    quia peregrinus sum coram te,
    inquilinus, ut omnes majores mei.
14. Desiste a me, ut recreem me ;
    quum nondum abeo, ut non amplius sim.

1. Magistro symphoniæ :  Davidis psalmus.

A

                      I

2. Constanter expectavi Jahwéham
   qui inclinans ad me audivit vociferationem meam :
3. Et educens me e lacu tumultuoso, e luto cænoso,
   statuit super petram pedes meos,
   firmavit gressus meos :
4. Denique indidit ori meo canticum novum,
   laudationem Deo nostro :
   videntes multi reverebuntur
   et confident in Jahwéha, dicentes,

                      II

5. « Beatus est vir ille, qui ponit in Jahwéha fiduciam suam,
   neque respicit ad superbos aut declinantes ad mendacium. »
6. Tu multa præstas, Jahwéh, Deus mi, mirabilia tua
   et cogitationes tuas erga nos :  nemo recensendis eis par tibi ;
   si indicabo et eloquar,
   numerosiora sunt, quam ut enarremus.

                      III

7. Sacrificio, inquis, et munere non delectatus es,
   aures perfodisti mihi :
   holocaustum et oblationem pro peccato non expetivisti.
8. Tum dixi, « Ecce venio,
   in volumine libri scriptum est de me.
9. Facere voluntatem tuam, Deus mi, delector :
   et lex tua est in visceribus meis. »
10. Prædico justitiam in congregatione multa :
    ecce, labia mea non cohibeo ;  Jahwéh, tu nosti.
11. Justitiam tuam non tego in animo meo,
    fidem tuam et salutem tuam dico :
    non celo benignitatem tuam
    et veritatem tuam congregationi multæ.

B

                      I

12. Tu, Jahwéh, ne cohibeas miserationes tuas a me :
    benignitas tua et veritas tua jugiter custodiant me.
13. Nam circumdantia invadunt me mala innumerabilia :
    assequuntur me iniquitates meæ, adeo ut nequeam dispicere ;
    Numerosiores sunt capillis capitis mei ;
    animus etiam meus derelinquit me.

                      II

14. Velis, Jahwéh, eripere me ;
    Jahwéh ad auxilium meum festina.
15. Pudefiant et rubore perfundantur pariter
    quærentes animam meam ad perdendum eam :
    agantur retrorsum et ignominia afficiantur,
    qui delectantur malo meo.
16. Desolentur pro mercede pudoris sui,
    qui dicunt de me, « Euge, euge ! »
17. Gaudeant et lætentur in te omnes quærentes te ;
    ac dicant jugiter,  « Magnificetur Jahwéh », amantes salutis tuæ.
18. Sum quidem pauper et egens,
    sed Dominus cogitat de me :
    auxilium meum et liberator meus es,
    Deus mi, ne tardes.

1. Magistro symphoniæ :  psalmus Davidis.

                      I

2. Beatus, qui attendit ad attenuatum, dicens,
   « Tempore mali liberabit eum Jahwéh :
3. Jahwéh servabit eum et vitæ restituet eum,
   beatus reddetur in terra » ;
   item, ne tradas eum desiderio inimicorum ejus.
4. Jahwéh sustentet eum, decumbentem in sponda languoris :
   totum cubitum ejus ex morbo ejus mutaveris.

                      II

5. Me dicente, Jahwéh, gratiam fac mihi :
   sana animam meam, quia peccavi tibi.
6. Inimici mei dicebant malum de me,
   « Quando morietur, et perierit nomen ejus ? »
7. Quod si quis veniebat ut inviseret, mendacium loquebatur,
   animus ejus congregabat iniquitatem sibi :  egressus foras eloquebatur.
8. Simul contra me mussitabant omnes osores mei :
   contra me cogitabant, quod esset malo mihi, dicentes :
9. « Res nequissima tenaciter inhæret ei »,
   et « quod decumbit, non amplius exsurget. »
10. Etiam vir colens pacem mecum, in quo confidebam,
    comedens cibum meum, sustulit adversum me calcem.

                      III

11. At tu, Jahwéh, gratiam fac mihi, et exsuscita me,
    ut rependam illis.
12. Hac re expertus fuero, quod delectaris me,
    quum non clanget inimicus meus de me ;
13. Sed me, me, inquam, sustentabis in integritate mea,
    et restitues me coram te in sæculum.
14. Benedictus Jahwéh, Deus Israëlis,
    a sæculo usque in sæculum.  Amen, iterum Amen.

LIBER TERTIUS (Psalmi 72-88)

1. Psalmus Asaphi.
   Atqui bonus est Israëli Deus,
   puris animo.
2. Equidem quod ad me,
   pæne declinaverant pedes mei ;
   nihil fere aberat, quin effunderentur gressus mei,
3. Quum inviderem insanientibus,
   prosperitatem improborum aspicerem.

                      I

4. Nam non sunt nexus usque ad mortem eorum,
   set pingue est robur eorum.
5. In labore mortalium non sunt,
   et cum reliquis hominibus non afficiuntur plagis.
6. Idcirco cingit eos torques superbiæ,
   operit velut ornamentum violentia eos.
7. Emicat præ pinguedine uterque oculus eorum,
   superant cogitationes animi.
8. Tabifici sunt, et loquuntur maligne oppressionem :
   et e sublimi loquuntur.
9. Opponunt cælis os suum,
   et lingua eorum pervadit terram.
10. Ideoque redit populus ejus huc,
    quum aquæ pleni poculi exprimuntur ipsis ;
11. Ut dicunt :  « Quomodo cognosceret Deus fortis ?
    aut esset notitia in excelso ? »
12. Ecce istos improbos,
    ut tranquilli in sæculo augeant vires.

                      II

13. Utique inaniter purifico animum meum,
    et lavo in munditia manus meas :
14. Quum sim plaga affectus quotidie,
    et castigatio mea præsto sit matutinis singulis.
15. Si dixerim, « Narrabo talia » ;
    ecce generationi filiorum tuorum perfidus fuero :
16. Si cogitem cognoscere hoc,
    laboriosum visum est in oculis meis :
17. Donec ingressus essem in sanctuaria Dei fortis,
    animadvertissem finem istorum.

                      III

18. Utique in lubricis ponis eos,
    dejiciens eos in vastitates.
19. Quomodo abeunt in desolationem quasi momento :
    desinunt, consumuntur terroribus !
20. Tanquam somnium, postquam evigilavit quispiam !
    Domine, quum expergisceris, imaginem eorum contemnis.
21. Quum exacerbatur animus meus,
    et in renibus meis meipsum exacuebam.
22. Tum eram brutus, qui ignorarem :
    velut jumenta eram apud te.

                      IV

23. Itaque ego jugiter futurus sum tecum :
    prehendisti manum dexteram meam.
24. Consilio tuo deduc me,
    ut postmodum in gloriam recipias me.
25. Quis esset mihi in cælis præter te ?
    et præter te nullo delector in terra.
26. Deficiente carne mea et animo meo,
    rupes animi mei et portio mea Deus est in sæculum.
27. Nam ecce, longinqui a te pereunt ;
    exscindis, quicunque adulterando deficit a te.
28. De me itaque, propinquum esse Deo mihi bonum est ;
    pono in Domino Jahwéha receptum meum,
    ut enarrem omnia opera tua.

1. Ode didascalica Asapho.

                         I

   Quare, Deus, rejicis in æternum ?
   fumare pergit ira tua in gregem pastus tui ?
2. Recordare cœtus tui, te acquisivisse antea,
   vindicasse tribum possessionis tuæ ;
   montem Zionis hunc esse, in quo habitabas.
3. Attolle pedes tuos ad vastitates æternas ;
   ad omnia mala, quæ facit inimicus in loco sancto.
4. Rugientes hostes tui in medio synagogarum tuarum
   posuerunt insignia sua pro insignibus.
5. Nobilis habitus est eorum quisque, prout efferebat sursum contra implexa ligna secures.
6. Etiam nunc sculpturas ejus simul vecte et tuditbus tundunt.
7. Immiserunt ignem in sanctuaria tua ;
   dejicientes in terram, profanarunt tabernaculum nominis tui.
8. Dixerunt cum animo suo, « Vim inferamus eis pariter ! »
   incenderunt omnes synagogas Dei fortis, dejicientes in terram :
9. Insignia nostra non videmus, non est amplius propheta,
   neque est apud nos qui sciat usque quo.
10. Quousque, o Deus, probro afficiet hostis ?
    Irritabit inimicus nomen tuum in æternum ?
11. Quare avertis manum tuam,
    et quidem dexteram tuam ?  E medio sinus tui cohibe.

                      II

12. Atqui Deus rex meus est jam olim,
    operans omnimodam salutem in medio terræ.
13. Tu diripuisti robore tuo mare,
    perfregisti capita cetorum in aquis.
14. Tu conquassasti capita balænæ,
    dedisti cibum ipsi populo per deserta proficiscenti.
15. Tu fidisti fontem et torrentem ;
    tu arefacis fluvios validos.
16. Tuus est dies ;  etiam tua nox :
    tu parasti lumen hujus et solem.
17. Tu statuisti omnes terminos terræ ;
    ipsam æstatem et hiemem tu formasti.
18. Recordare saltem hujus, inimicum probro afficere, o Jahwéh,
    et populum stultum irritare nomen tuum.
19. Ne tradas isti catervæ vitam turturis tui,
    catervæ pauperum tuorum afflictorum ne obliviscaris in æternum.
20. Intuere in fœdus :
    nam repleta sunt obscurissima loca terræ, caulæ sunt violentiæ.
21. Qui attritus est, ne redeat confusus,
    pauper et egens laudent nomen tuum.
22. Surge, o Deus, age causam tuam ;
    recordare opprobrii tui, quo afficeris a stulto quotidie.
23. Ne obliviscaris vocis hostium tuorum ;
    strepitus insurgentium in te, augescentis jugiter.

1. Magistro symphoniæ :  « Ne perdas ».  Psalmus Asapho et canticum.

                      I

2. Celebramus te, Deus, celebramus :
   nam propinquum nomen tuum :  enarrant mirabilia tua.

                      II

3. « Quum excepero conventum,
   ego rectissime judicabo.
4. Solutas terræ omniumque habitatorum ejus
   ego aptabo columnas maxime :
5. Dicens insanientibus, “Ne insaniatis”;
   et improbis, “Ne attollatis cornu :
6. Ne attollatis contra excelsum cornu vestrum,
   ne loquamini collo duro”;
7. Non enim ab exortu aut ab occasu,
   neque a deserto est exaltatio :
8. Sed Deus judex :
   hunc deprimit, et illum extollit.
9. Nam poculum in manu Jahwéhæ,
   et vinum turbidum est, plenum mixtione,
   ex quo fudit :  veruntamen fæces ejus, quas expresserint,
   bibent omnes improbi terræ ».

                      III

10. Ego itaque annuntiem in sæculum,
    psallam Deo Jacobi.
11. Et omnia cornua improborum succidam ;
    exaltentur cornua justi.

1. Magistro symphoniæ :  fidium.  Psalmus Asapho et canticum.

                      I

2. Nobilis est in Juda Deus,
   in Israële magnum nomen ejus.
3. Cujus tugurium est Šalemi,
   et habitaculum Zione.
4. Ibi confregit coruscos arcus,
   scutum gladiumque et bellum vehementissime.

                      II

5. Illustris factus es, magnificus,
   ex montibus direptionis.
6. Dediderunt se in prædam robusti animo,
   dormitaverunt somnum suum,
   adeo ut non invenerint ulli viri bellatores manus suas.
7. Præ increpatione tua, o Deus Jacobi,
   consopitus est et currus et equus.

                      III

8. Tu, tu, inquam, formidabilis es :
   ecquis consisteret coram te, ex quo irasceris ?
9. E cælis facis, ut audiatur sententia ;
   terra timet, et quieta sidit :
10. Quum surgit ad judicium Deus,
    ad servandum omnes mansuetos terræ maxime.

                      IV

11. Nam æstus hominum celebrat te,
    residuo æstuum accingis tuos.
12. Vovete et vota reddite Jahwéhæ Deo vestro :
    quicunque circumstant illum, afferant munus illi formidabili,
13. Qui vindemiat spiritum antecessorum,
    formidabili regibus terræ.

1. Magistro symphoniæ præfecto :  posteris Jeduthunis.  Asaphi psalmus.

                      I

2. Vox mea ad Deum fertur, quum exclamo ;
   vox mea ad Deum, ut aurem advertat ad me.
3. Tempore angustiæ meæ Dominum requiro ;
   manu mea noctu perfusa et non intermittente :
   renuente consolationem admittere anima mea.
4. Recordor Dei, quum fluctuando perstrepo :
   meditor, quum obruit se spiritus meus vehementissime.
5. Quum tenes vigiles oculos meos,
   concutior, ita ut non possim eloqui.
6. Reputo tempora inde ab antiquitate,
   annos superiorum sæculorum ;
7. recordor musicæ pulsationis meæ nocte :
   cum animo meo meditor,
   et perscrutatur spiritus meus, dicens :
8. « An in sæcula repelleret Dominus ?
   aut non pergeret bene velle amplius ?
9. An deficeret in æternum benignitas ejus ?
   desineret sermo in quamque generationem ?
10. An oblitus esset gratiam facere Deus fortis ?
    an occluderet ira miserationes suas summe ? »
11. Tandem dico, « Infirmare me istud,
    mutata dextera Excelsi ? »
12. Immo recordabor actionum Jah :
    quin recordabor inde ab antiquitate quodque mirabilium tuorum :
13. Et meditabor de unoquoque opere tuo ;
    de actionibus tuis confabulabor, dicens :

                      II

14. « O Deus in sanctitate tua est ;
    quis Deus fortis magnus est ut Deus ? »
15. Tu, o Deus fortis mirifice,
    ostendisti in populis robur tuum.
16. Vindicasti bracchio populum tuum :
    posteros Jacobi, etiam Josephum maxime.
17. Videntes te aquæ, Deus,
    videntes te aquæ formidarunt :
    etiam commotæ sunt abyssi.
18. Exundarunt aquas nubes,
    sonum ediderunt superiores nubes :
    etiam pervaserunt sagittæ tuæ.
19. Sonante tonitru tuo in isto orbe,
    illustrarunt fulgura orbem habitabilem :
    commota est et tremuit terra.
20. Per mare via tua,
    et semita tua per aquas amplas ;
    ubi vestigia tua non sunt cognita,
21. Duxisti ut gregem populum tuum,
    Mosis et Aaronis opera.

1. Ode didascalica Asaphi.
   Auribus percipe, popule mi, doctrinam meam ;
   inclinate aurem vestram ad sermones oris mei.
2. Aperiam per parabolam os meum,
   eructabo occulta inde a prisco tempore :
3. Quæ audivimus ac novimus,
   ut majores nostri narraverunt nobis ;
4. Non celabimus filios eorum,
   generationem posteram :  narraturos
   laudes Jahwéhæ, roburque ejus,
   et mirabilia ejus opera, quæ fecit.
5. Nam statuit testimonium in Jacobo,
   et legem posuit in Israële ;
   quæ præcepit majoribus nostris
   nota facere filiis ipsorum :
6. Ut sciant generatio postera, filii nascituri,
   surgentesque enarrent filiis suis :
7. Et ponant in Deo spem suam,
   neque obliviscantur actionum Dei fortis ;
   sed præcepta ejus custodiant :
8. Ac non sint ut majores eorum,
   generatio contumax et rebellis ;
   generatio, quæ non comparavit animum suum,
   et cujus spiritus non fuit constans erga Deum fortem.

                      I

9. Ut posteri Ephraimi armati jaculantes arcu,
   vertentes terga tempore prœlii :
10. Quia non servaverant fœdus Dei,
    et in lege ejus renuerant ambulare :
11. Obliti actionum ejus
    et mirabilium ejus operum, quæ ostenderat ipsis.
12. Coram majoribus eorum fecerat miracula,
    in terra Ægypti, agro Tanitico.
13. Diffiderat mare, ut traduceret eos ;
    statuens aquas tanquam acervam ;
14. Deduxeratque eos nube interdiu,
    et totam noctem lucente igne.
15. Fiderat rupes in deserto,
    ut potum præberet in abyssis plurimum,
16. Educens fluenta e petra,
    et demittens tanquam flumina aquas.

                      II

17. Perrexerunt tamen adhuc peccare in eum,
    exacerbando Excelsum in ipsa terra sicca :
18. Et tentantes Deum fortem cum animo suo,
    petiverunt cibum pro desiderio animi sui :
19. Ac obloquentes contra Deum
    dixerunt :  « An posset Deus fortis instruere mensam in hoc deserto ?
20. En, ita percussit rupem, ut fluxerint aquæ et torrentes exundaverint :
    An etiam cibum posset dare ?  An pararet carnem populo suo ? »
21. Idcirco audiens Jahwéh excanduerat :
    et ignis succensus erat in Jacobum,
    ac etiam ira arserat in Israëlem :
22. Quia non crediderant in Deum,
    neque confisi erant in salute ejus :
23. Quamvis præcepisset superioribus nubibus superne,
    et januas cælorum aperuisset :
24. Depluensque super eos Man ad comedendum,
    frumentum cælorum daret illis :
25. Panem robustissimorum comederet quisque,
    viaticum mitteret eis ad saturitatem :
26. Impellens Eurum in cælis,
    et inducens robore suo Austrum.
27. Quum depluisset super eos carnem tanquam pulverem,
    et sicut arenam marinam volucres alatas.
28. Dejiciens intra castra sua,
    circa tabernacula sua :
29. Et comedentes saturati essent valde,
    et quod concupiverant illi, attulisset illis :
30. Nondum alienati erant a concupiscentia sua,
    adhuc cibus eorum in ore eorum erat,
31. Quum ira Dei ardens in eos,
    interficeret e pinguissimis eorum ;
    et juvenes Israëlis prosterneret.

                      III

32. Post totum hoc peccaverunt amplius,
    neque crediderunt propter mirabilia ejus opera.
33. Quamobrem consumebat vanitate dies illorum,
    et annos illorum terrore.
34. Quum occidebat eos, si requirebant eum,
    et conversi mane quærebant Deum fortem,
35. Recordantes Deum fuisse rupem suam,
    et Deum fortem excelsum fuisse vindicem suum.
36. Quamvis conarentur eum decipere ore suo,
    et lingua sua mentirentur ei,
37. Et animus ipsorum non esset comparatus erga eum,
    neque constantes essent in fœdere ejus :
38. Tamen ille misericors expiabat iniquitatem, ita ut non perderet ;
    et plurimum avertebat iram suam,
    neque excitabat totum æstum suum ;
39. Recordans carnem eos esse,
    ventum abeuntem, qui non revertitur.

                      IV

40. Quoties exacerbaverunt eum in deserto ?
    dolore affecerunt eum in solitudine ?
41. Qui subinde tentarunt Deum fortem,
    et sanctum Israëlis circumscripserunt,
42. Immemores manus ejus,
    diei, quo redemerat ipsos ab hoste :
43. Quo disposuit in Ægypto signa sua,
    et prodigia sua in agro Tanitico :
44. Quum mutavit in sanguinem rivos eorum
    fluentaque eorum, ne bibere possent :
45. Immisit in eos colluviem animalium, quæ consumeret eos,
    ac ranas, quæ perderent eos :
46. Et dedit brucho proventum eorum,
    ac laborem eorum locustæ :
47. Occidit grandine vites eorum,
    et sycomoros eorum igni, qui, quacunque insidebat, consumeret :
48. Dedit etiam eidem grandini bruta eorum,
    et pecora eorum prunis ignitis :
49. Immisit in eos æstum iræ suæ,
    excandescentiam indignationemque et angustiam,
    mittendo nuntios malorum :
50. Liberavit iter ad iram suam,
    non cohibuit a morte vitam illorum :
    et bestias eorum pesti dedidit :
51. Et percussit omne primogenitum in Ægypto,
    principium virium in tentoriis Chami :
52. Et transtulit tanquam pecudes populum suum,
    direxitque eos tanquam gregem per desertum :
53. Et deducens eos secure, ita ut non metuerent,
    postquam inimicos eorum operuisset mare,
54. Adduxit eos in terminum sanctitatis suæ,
    montem hunc, quem acquisivit dextera ejus ;
55. Expellens a facie eorum gentes,
    faciensque ut acciderent funiculo possessionis :
    et habitaverunt in tentoriis earum tribus Israëlis.

                      V

56. Attamen tentarunt et exacerbarunt Deum excelsum,
    et testimonia ejus non observarunt :
57. Sed aversi perfide egerunt ut majores eorum :
    conversi sunt ut arcus fallax.
58. Nam provocarunt eum per excelsa sua,
    et per sculptilia sua ad zelotypiam concitarent eum.
59. Quod audiens Deus excanduit,
    sprevitque valde Israëlem :
60. Adeo ut deserens tabernaculum Šiluntis,
    tentorium, quod collocaverat inter homines :
61. Traderet in captivitatem robur suum,
    et gloriam suam in manum hostis.
62. Dederetque gladio populum suum ;
    quia in possessionem suam excanduerat :
63. Juvenes ejus absumeret ignis,
    et virgines ejus non laudarentur :
64. Sacerdotes ejus gladio conciderent,
    et viduæ ejus non flerent.

                      VI

65. Deinde evigilavit Dominus, qui visus fuerat tanquam dormiens,
    sicut robustus, cantilans ex vino :
66. Et percussit hostes suos retro,
    opprobrium perpetuum indidit eis.
67. Tandem sprevit tentorium Josephi,
    et tribum Ephraimi non elegit.
68. Eligens vero tribum Judæ,
    montem Zionis, quem diligat :
69. Ædificavit simile excelsis palatiis sanctuarium suum :
    utpote in terra, quam statuit in sæculum.
70. Eligensque Davidem servum suum,
    et assumens eum ex caulis gregis :
71. A tergo fetarum duxit eum
    ad pascendum Jacobum, populum suum,
    et Israëlem, possessionem suam.
72. Qui pavit eos pro integritate animi sui,
    et summa prudentia manuum suarum deduxit eos.

1. Psalmus Asapho.

                         I

   O Deus, ingressæ sunt gentes in possessionem tuam ;
   polluerunt templum sanctitatis tuæ,
   disposuerunt Hierosolyma in cumulos.
2. Dederunt cadaver servorum tuorum cibo volucribus cæli ;
   carnem eorum, quos benignitate prosequeris, bestiis terræ.
3. Effuderunt sanguinem eorum velut aquam circa Hierosolyma,
   nec erat qui sepeliret.
4. Sumus opprobrio vicinis nostris,
   sannæ et ludificationi circumstantibus nos.

                      II

5. Quousque, Jahwéh ?  Irasceris in æternum ?
   Ardebit velut ignis zelus tuus ?
6. Effunde æstum tuum in eas gentes, quæ non agnoscunt te,
   et super regna, quæ nomen tuum non invocant.
7. Nam consumptor consumpsit Jacobum,
   et habitaculum ejus desolaverunt.
8. Ne recorderis adversus nos iniquitates præcedentium temporum :
   festinantes præveniant nos miserationes tuæ,
   nam attenuati sumus valde.

                      III

9. Auxiliare nobis, Deus salutis nostræ, propter honorem nominis tui ;
   et eripe nos, expiationemque fac de peccatis nostris propter nomen tuum.
10. Cur dicturæ essent istæ gentes,
    « Ubinam est Deus eorum ? »
    innotescat in istis gentibus ante oculos nostros
    ultione sanguinis servorum tuorum effusi.

                      IV

11. Perveniat ante faciem tuam gemitus vincti ;
    pro magnitudine bracchii tui fac, ut reliqui sint qui jam traduntur morti.
12. Redde ergo vicinis nostris septuplo in sinum ipsorum :
    opprobrium ipsorum, quo affecerunt te, Domine.
13. Et nos, populus tuus et grex pastus tui,
    celebrabimus te in sæculum,
    in quamque generationem enarrabimus laudem tuam.

1. Magistro symphoniæ :  ad hexachorda.  Psalmus testimonii Asapho.

                      I

2. O pastor Israëlis, auribus percipe !
   ductor Josephi tanquam gregis,
   insidens Cherubinis, illucesce !
3. Coram Ephraimo Benjamineque et Menasse
   excita potentiam tuam :
   et veni ad plenam salutem afferendam nobis.
4. O Deus, restitue nos
   et fac, ut luceat facies tua :  ita servabimur.

                      II

5. Jahwéh, Deus exercituum, quousque fumaturus es
   contra orationem populi tui ?
6. Cibas eos pane lacrimarum,
   et bibendum præbes eis de lacrimis triental.
7. Exponis nos contentioni vicinis nostris,
   et inimici nostri subsannant nos.
8. O Deus exercituum, restitue nos,
   et fac, ut luceat facies tua :  ita servabimur.

                      III

9. Vitem ex Ægypto transtuleras :
   expuleras gentes, ut plantares eam :
10. Expediveras ante eam,
    fecerasque, ut ageret radices suas :  et impleverat terram.
11. Operiebantur montes umbra ejus,
    et palmitum ejus cedri maximæ.
12. Emittebat ramos suos usque ad mare,
    et ad flumen teneros ramos suos.

                      IV

13. Quare perrupisti macerias ejus,
    adeo ut carpant eam omnes viatores ?
14. Suffodiat eam porcus silvestris,
    et animal agreste depascat eam ?
15. O Deus exercituum, revertere jam,
    intuere e cælis et respice :  ac visita vitem hanc,
16. Et surculum, quem plantaverat dextera tua,
    idque propter filium quem fortificasti tibi.

                      V

17. Incensa igne, succisa est ;
    ab increpatione faciei tuæ pereunt.
18. Assit manus tua viro dexteræ tuæ :
    filio hominis, quem forificasti tibi :
19. Ac non retrocedemus a te :
    in vita conserva nos, ut nomen tuum invocemus.
20. Jahwéh, Deus exercituum, restitue nos,
    fac, ut luceat facies tua :  ita servabimur.

1. Magistro symphoniæ :  ad Gitthæa.  Ode Asapho.

A

2. Cantate Deo, robori nostro ;
   vociferamini Deo Jacobi.
3. Sumite psalmodica instrumenta, et apponite tympanum,
   citharam amœnam cum nablio.
4. Clangite in novilunio bucina,
   stativis quibusque feriis, diebus festis nostris.
5. Nam statutum in Israële est,
   ritus a Deo Jacobi :
6. Qui testimonium in Josepho imposuit ipsum,
   quum processisset contra terram Ægypti,
   

   B

   ubi sermonem ignotum audiebam.

                      I

7. « Amovi », inquit, « ab onere humerum ejus ;
   manus ejus a lacusculo intritæ abierunt.
8. Quum in angustia illa exclamares, liberavi te :
   exaudivi te in latebris tonitru :
   probavi te usque ad aquas Meribæ summe.
9. Audi, popule mi, et contestabor te,
   o Israël, si auscultaveris mihi :
10. Si non erit in te Deus fortis extraneus,
    neque incurvabis te Deo forti alienigenæ honorem exhibens.
11. Ego sum Jahwéh, Deus tuus,
    qui feci ut ascenderes e terra Ægypti :
    dilata os tuum, et impleturus sum illud.

                      II

12. Sed non auscultavit populus meus voci meæ,
    et Israël non acquievit mihi.
13. Quapropter dimisi eos
    ambulaturos ex sententia animi sui,
    dicens, “Abeant cum pravis consiliis suis.”
14. O si populus meus auscultasset mihi,
    si Israëlitæ in viis meis ambulassent :
15. Vel momento inimicos eorum fuissem depressurus,
    quum in hostes eorum convertissem manum meam.
16. Osores Jahwéhæ mendaciter se dedissent ei,
    et futurum fuisset tempus istorum in sæculum :
17. Denique cibaturum fuisset eum adipe tritici ;
    etiam ex rupe melle fuissem satiaturus te ».

1. Psalmus Asapho.
   Deus astat in cœtu Dei fortis,
   inter magistratus judicat.

                      I

2. « Quousque judicabitis inique,
   et personam improborum suscipietis summe ?
3. Judicate secundum tenuem et pupillum ;
   afflictum et pauperum justum pronuntiate :
4. Liberate tenuem et egentem,
   e manu improborum eripite ».

                      II

5. Ignorantibus et non animadvertentibus,
   in tenebris indesinenter ambulantibus illis,
   dimoventur omnia fundamenta terræ.
6. Ego dico, « Dii quidem estis,
   et filii Excelsi vos omnes :
7. At certe ut plebejus homo morituri estis,
   etiam sicut unus aliorum principum casuri estis ».
8. Surge, o Deus, judica terram :
   tu enim possessionem habes judiciorum in omnibus gentibus.

1. Canticum et psalmus Asapho.

                      I

2. O Deus, ne agas silentium ;
   ne surdum agas, neque quiescas, o Deus fortis.
3. Nam ecce, inimici tui perstrepunt,
   et osores tui extollunt caput.
4. Contra populum tuum callide ineunt consilium,
   et consultant contra abditos tuos,
5. Dicentes, « Agite, exscindamus istos, ne sint gens ;
   ut non memoretur nomen Israëlis amplius. »
6. Nam consilium inierunt animis paribus,
   contra te fœdus pepigerunt :
7. Tentoria Edomæorum et Išmaëlitarum,
   Moabitæ et Hagareni,
8. Gebalitæ Hammonitæque et Hamalecitæ,
   Palæstini cum habitatoribus Tyri :
9. Etiam Assyrius adjunxit se istis ;
   sunt bracchium posteris Loti maxime.

                      II

10. Fac istis ut Midianitis,
    ut Siseræ, ut Jabini in torrente Kišonis :
11. Qui excisi fuerunt ad Hendorum,
    facti sunt fimus terræ.
12. Redige ipsos ingenuos istorum ut Horebum et ut Zebum,
    ut Zebachum et Zalmunahum omnes toparchas istorum :
13. Qui dicunt,
    « Hereditario jure possideamus nobis habitacula Dei. »
14. Deus mi, pone eos velut rotam,
    ut stipulam coram vento.
15. Ut ignis exurit silvam,
    et ut flamma accendit montes,
16. Ita prosequere eos procella tua,
    et turbine tuo conturba eos.
17. Reple faciem eorum ignominia ;
    ut requiratur nomen tuum, o Jahwéh.
18. Pudore perfundantur, et conturbentur usque in sæculum ;
    erubescantque et pereant.
19. Ut cognoscatur te, cui soli nomen est Jahwéh,
    excelsum esse supra universam terram.

1. Magistro symphoniæ :  ad Gitthæa.  Posteris Korahi.  Psalmus.

                      I

2. Quam amabilia sunt tabernacula tua, o Jahwéh exercituum.
3. Desiderio afficitur, etiamque deficit anima mea veniendi ad atria Jahwéhæ ;
   cor meum et caro mea
   exclamant veniendi ad Deum fortem viventem desiderio.
4. Etiam passer invenit domum,
   et hirundo nidum sibi, in quo ponat pullos suos :
   altaria tua, o Jahwéh exercituum,
   rex mi et Deus mi.

                      II

5. Beati, qui inhabitant domum tuam,
   qui adhuc laudant te summe.
6. Beatus homo, cui facultas est in te
   semitas tuas insistendi ex animi sui sententia :
7. Qui, transeuntes per vallem Mori, fontem constituunt eam ;
   quos etiam benedictionum operit pluvia :
8. Qui pergunt ab acie ad aciem,
   comparituram apud Deum Zione.

                      III

9. Jahwéh Deus, Deus exercituum, audi orationem meam ;
   auribus percipe, o Deus Jacobi maxime.
10. Scutum nostrum aspice, o Deus ;
    et intuere faciem Christi tui.
11. Nam melior est dies unus in atriis tuis,
    quam mille alibi :
    eligo frequentare limen in domo Dei mei,
    magis quam habitare in tentoriis improbitatis :
12. Quis sol et scutum est Jahwéh Deus,
    gratiam et gloriam dat Jahwéh :
    non cohibet bonum
    ab ambulatibus in integritate.
13. O Jahwéh exercituum,
    beatus homo, qui fiduciam habet in te.

1. Magistro symphoniæ :  in posteris Korahi.  Psalmus.

                      I

2. Benevolus fueras, o Jahwéh, terræ tuæ :
   reduxeras turbam captivam Jacobi.
3. Condonaveras iniquitatem populi tui,
   texeras omne peccatum eorum summe :
4. Receperas omnem excandescentiam tuam :
   averteras, quo minus æstuaret, iram tuam.

                      II

5. Restitue nos, o Deus salutis nostræ ;
   et irritam fac indignationem tuam contra nos.
6. An in sæculum irascereris contra nos ?
   Protraheres iram tuam in quamque generationem ?
7. An non tu reversus vitæ restitueres nos,
   ut populus tuus lætentur in te ?
8. Ostende nobis, Jahwéh, benignitatem tuam ;
   et salutem tuam da nobis.

                      III

9. Audiam, quid loquatur Deus ille fortis Jahwéh :
   nam eloquitur pacem
   erga populum suum et erga eos, quos benignitate prosequitur :
   sed ne revertantur ad stultitiam.
10. Utique propinqua est timentibus eum salus ejus,
    habitatura est gloria in terra nostra.
11. Benignitas et fides occurrent inter se,
    justitia et pax osculabuntur se.
12. Fides e terra germinabit,
    et justitia e cælis prospectabit.
13. Etiam Jahwéh dabit quod bonum est,
    ut terra nostra edat proventum suum :
14. Faciet, ut justitia præerat sibi,
    dum conferet ad iter pedes suos.

1. Oratio Davidis.

                         I

   Inclina, Jahwéh, aurem tuam, exaudi me ;
   nam pauper et egens sum.
2. Serva animam meam ;  nam is sum, quem benignitate prosequeris :
   serva tuum servum, tu, Deus mi, fiduciam habentem in te.
3. Gratiam fac mihi, Domine :
   quia te inclamo toto die.
4. Lætifica animam servi tui :
   quia ad te, Domine, animam meam attollo.
5. Tu enim, Domine, bonus es et condonans,
   multusque benignitate omnibus invocantibus te.
6. Auribus percipe, Jahwéh, orationem meam ;
   et attende ad vocem deprecationum mearum.
7. Tempore angustiæ meæ invoco te,
   quia exaudis me.

                      II

8. Non est par tibi inter ullos deos, o Domine,
   neque sunt paria operibus tuis opera.
9. Omnes gentes, quas eis afficis, venientes
   incurvant se coram te, Domine ;
   et honorem habent nomini tuo :
10. Quia magnus es atque mirificus,
    tu Deus solus es.

                      III

11. Doce me, Jahwéh, viam tuam, pergam in veritate tua,
    aduna animum meum ad timendum nomen tuum.
12. Celebrabo te, Domine, Deus mi, ex toto animo meo ;
    et honore prosequar nomen tuum in sæculum :
13. Quum benignitas tua magna sit erga me,
    et eripueris animam meam a sepulcro imo.
14. O Deus, superbi insurgunt contra me,
    et cœtus violentorum quærunt vitam meam,
    qui non proponunt te sibi.
15. Tu autem, Domine, Deus fortis, misericors et gratiosus es,
    longanimis et multus benignitate ac fide.
16. Respice ad me, et gratiam fac mihi ;
    da robur tuum servo tuo,
    et serva filium ancillæ tuæ.
17. Effice erga me signum, quod bono sit ;
    ut videntes osores mei pudore perfundantur,
    quum tu Jahwéh adjuveris me et consolatus fueris me.

1. Posteris Korahi.  Psalmus et canticum.

                         I

   Fundationem suam inter montes sanctitatis,
2. Diligit Jahwéh
   portas Zionis supra quam ulla tabernacula Jacobi.
3. Honorificentissima sunt, quæcunque prædicantur de te,
   o civitas Dei summe honorifica.
4. Memoro Ægyptium et Babylonium apud noscentes me ;
   ecce Palæstinum et Tyrium cum Æthiope,
   hunc genitum esse ibidem :
5. Ideo de Zione fore ut dicatur, « Hic et ille vir genitus est in ea :
   ipsumque stabiliturum eam, Excelsum »:
6. Jahwéham annumeraturum conscribendo populos ;
   « hic genitus est ibidem excellentissime. »
7. Quapropter canunt æque ac exsultant
   « Omnes fontes vitæ meæ de te ».

1. Canticum et psalmus.  In posteris Korahi.  Magistro symphoniæ :  ad pneumaticum instrumentum canendus, didascalicus Hemanis Esrachitæ.

                      I

2. O Jahwéh, Deus salutis meæ ;  interdiu clamo
   et noctu coram te.
3. Veniat in conspecutm tuum oratio mea,
   inclina aurem tuam ad clamorem meum.
4. Nam saturata est malis anima mea,
   et vita mea ad sepulcrum pertingit.
5. Reputor cum descendentibus in sepulcrum :
   sum similis viro quem deficit virtus.
6. Reputor inter mortuos, semotus
   ut confossi jacentes in sepulcro,
   quorum non recordaris amplius,
   qui manu tua excisi sunt.
7. Ponis me in sepulcro omnium infimo ;
   in tenebrosissimis, in profundis locis.
8. Super me incumbit excandescentia tua,
   adeo omnibus irrumpentibus tuis fluctibus affligis vehementissime.
9. Procul amoves notos meos a me,
   proponis me in summam abominationem eis ;
   ita inclusum, ut non possim evadere.

                      II

10. Oculus meus mæret præ afflictione :
    Invoco te, Jahwéh, totum diem,
    pando ad te manus meas.
11. An mortuis efficies opus mirabile ?
    Aut expertes vitæ celebraturi te exsurgent potentissime ?
12. An enarraretur in sepulcro benignitas tua ?
    Fides tua in perditione ?
13. An cognosceretur in tenebris mirabile opus tuum,
    et justitia tua in terra oblivionis ?

                      III

14. Atqui ego ad te, Jahwéh, vociferor ;
    et unoquoque mane oratio mea prævenit te.
15. Quare, o Jahwéh, abjicis me ?
    abscondis faciem tuam a me ?
16. Pauper sum et moribundus a concussione,
    perferens terrores tuos animi pendeo.
17. Super me transeuntibus æstibus tuis,
    conturbationes tuæ rescindunt me :
18. Circumdantes me sicut aquæ toto die,
    cingentes me pariter.
19. Procul amoves a me amicum et socium,
    notis meis sum tenebroso loco.

1. Didascalica ode Ethanis Esrachitæ.

                      I

2. Benignitates Jahwéhæ in sæculum canam :
   in quamque generationem notam faciam fidem tuam ore meo.
3. Nam statuo fore, ut in sæculum benignitas ædificatur ;
   in cælis ipsis stabilias fidem tuam, qua dixisti,
4. « Pepigi fœdus cum electo meo,
   juravi Davidi servo meo :
5. Usque in sæculum me stabiliturum semen tuum
   et ædificaturum in quamque generationem solium tuum summe ».

                      II

6. Quapropter celebrant cæli mirabile opus tuum, Jahwéh ;
   etiam fidem tuam in congregatione sanctorum.
7. Quis enim in superiore nube par æstimetur Jahwéhæ ?
   Assimiletur Jahwéhæ inter filios fortium ?
8. Deus fortis est formidabilis in consilio sanctorum plurimum ;
   et reverendus supra omnia, quæ circumstant eum.
9. O Jahwéh, Deus exercituum, quis est par tibi
   robustus, Jah ?  Nam fides tua circumvestit te.
10. Tu dominaris in superbiam maris ;
    quum attollunt se fluctus ejus, tu reprimis eos.
11. Tu contrivisti tanquam confossum Ægyptium ;
    bracchio roboris tui dispersisti inimicos tuos.
12. Tui sunt cæli, etiam tua est terra ;
    orbem habitabilem et ea, quæ ipsum implent, tu fundasti.
13. Aquilo et Auster, quos tu creasti ;
    Thabor et Hermon de nomine tuo cantant.
14. Tibi bracchium est cum potentia,
    robusta est manus tua, elata dextera tua.
15. Justitia et judicium habitaculo solii tui,
    benignitas et fides præeunt faciei tuæ.
16. Beatus est populus, qui agnoscunt clangorem,
    qui in luce faciei tuæ pergunt, Jahwéh :
17. In nomine tuo exsultant toto die,
    et in justitia tua attollunt se.
18. Nam decus roboris eorum es :
    et pro benevolentia tua attollitur cornu nostrum.
19. Jahwéhæ enim est scutum nostrum,
    et Sancti Israëlis, Regis nostri.

                      III

20. Tunc allocutus per visionem eum, quem benignitate prosequeris, dixisti :
    « Disposui auxilium contra robustum,
    extuli electum e populo.
21. Inveni Davidem servum meum,
    oleo sancto meo unxi eum ;
22. Quicum manus mea sit stabilis
    etiam bracchium meum fortificet eum.
23. Non aget exactorem inimicus contra eum,
    et deditus iniquitati non affliget eum :
24. Sed contundam a facie ejus hostes ejus,
    et osores ejus plaga afficiam.
25. Adeo fides mea et benignitas mea affutura est ei,
    ut in nomine meo extollatur cornu ejus.
26. Nam imponam mari manum ejus,
    et fluminibus dexteram ejus.
27. Ipse inclamabit me, “Tu pater mi,
    mi Deus fortis, et rupes salutis meæ !”
28. Etiam ego primogenitum constituam eum,
    excelsum supra reges terræ.
29. In sæculum servabo ei benignitatem meam,
    et fœdus meum fidem erit ei :
30. Disponamque in æternum semen ejus,
    et solium ejus, ut sunt dies cælorum.
31. Si dereliquerint filii ejus legem meam,
    et in judiciis meis non ambulaverint :
32. Si statuta mea profanaverint,
    et præcepta mea non observaverint :
33. Visitabo quidem virga defectionem eorum,
    et plagis iniquitatem eorum :
34. Sed benignitatem meam non irritam faciam ab eo,
    neque mentiar contra fidem meam.
35. Non profanabo fœdus meum,
    et pronuntiatum labiorum meorum mutabo.
36. Semel juravi per sanctitatem meam,
    Davidi non mentiar :
37. Semen ejus in sæculum fore ;
    et solium ejus ut solem coram me,
38. Ut luna stabile fore in sæculum ;
    et ut testes in superiore nube fideles summe ».

                      IV

39. At tu abjecisti et sprevisti ;
    excanduisti contra unctum tuum.
40. Detestatus es fœdus servi tui,
    Profanasti dejiciens in terram coronamentum ejus.
41. Dirupisti omnes macerias ejus :
    exposuisti munitiones ejus contritioni.
42. Diripuerunt eum omnes viatores,
    est probro vicinis suis.
43. Extulisti dexteram hostium ejus ;
    lætificasti omnes inimicos ejus.
44. Etiam retudisti acumen gladii ejus,
    neque stabilivisti eum in bello.
45. Fecisti ut cesset nitor ejus
    et solium ejus in terram detrusisti.
46. Curtasti dies adulescentiæ ejus,
    operuisti eum pudore summe.

                      V

47. Quousque, Jahwéh ?  abscondes te in æternum ?
    Ardebit tanquam ignis excandescentia tua ?
48. Recordare mei, quam temporarius sim :
    quorsum in vanum creasses omnes filios hominis ?
49. Quis vir ita vivat, ut non experiatur mortem ?
    eripiat se ipsum a sepulcro excellentissime ?
50. Ubi sunt benignitates illæ pristinæ, Domine,
    quas juraveras Davidi per fidem tuam ?
51. Recordare, Domine, opprobrii servorum tuorum —
    me gestare in sinu meo opprobrium omnium maximorum populorum :
52. Quo affecerunt inimici tui, Jahwéh :
    quo affecerunt vestigia Christi tui.

53. Benedictus sit Jahwéh in sæculum.  Amen, iterumque Amen.

LIBER QUINTUS (Psalmi 106-150)

1. Celebrate Jahwéham, quoniam bonus est,
   quoniam in sæculum benignitas ejus.
2. Prædicent redempti Jahwéhæ,
   quos redemit ab angustia ;
3. Quos ex regionibus congregavit :
   ab oriente et ab occidente, ab aquilone et a mari :

A

                      I

4. Qui errarunt per desertum, per solitudinem viæ ;
   civitatem habitabilem non invenientes.
5. Famelici, etiam sitibundi ;
   in quibus animus ipsorum sese obruebat :
6. Quum clamantes ad Jahwéham in oppressione ipsorum,
   ex angustiis ipsorum eripuerit ipsos :
7. Et deduxerit ipsos per viam rectam ;
   ut pervenirent ad civitatem habitabilem :
8. Celebrent apud Jahwéham benignitatem ejus ;
   et opera mirabilia ejus apud filios hominum :
9. Eum satiare animam appetentem,
   et animam famelicam explere bono.

                      II

10. Qui desident in tenebris et letali umbra,
    vincti afflictione et ferro ;
11. Quia dederunt occasionem mutandi sermones Dei fortis ;
    et consilium Excelsi spreverunt ;
12. Quorum deprimit ista molestia animum,
    qui labant, nemine adjuvante :
13. Quum clamantes ad Jahwéham in oppressione ipsorum,
    ab angustiis ipsorum servaverit ipsos,
14. Eduxerit ipsos ex tenebris et umbra letali,
    vincula ipsorum diruperit :
15. Celebrent apud Jahwéham benignitatem ejus,
    et opera mirabilia ejus apud filios hominum :
16. Eum frangere valvas chalybeïas
    et vectes ferreos succidere.

                      III

17. Stulti qui propter viam defectionis suæ,
    et propter iniquitates suas afflictantur.
18. Quorum animus omnem cibum abominatur,
    qui pertingunt usque ad portas mortis :
19. Quum clamantes ad Jahwéham in oppressione ipsorum,
    ab angustiis ipsorum servaverit ipsos,
20. Mittens verbum suum, curaverit ipsos,
    et liberaverit a foveis ipsorum :
21. Celebrent apud Jahwéham benignitatem ejus
    et opera mirabilia ejus apud filios hominum ;
22. Et sacrificantes sacrificia gratiarum actionis,
    enarrent opera ejus cum cantu.

                      IV

23. Qui descendunt in mare navibus,
    exercentes artem in aquis amplis :
24. Ipsi qui vident opera Jahwéhæ
    et mirabilia ejus in profundo :
25. Quemadmodum edicens, constituat ventum procellosum,
    qui attollat fluctus illius :
26. Quemadmodum ascendant ad cælos, descendant ad abyssos ;
    anima ipsorum malo seipsam dissolvat,
27. Titubent, sese moveant tanquam ebrius ;
    et tota peritia eorum absorbeatur :
28. Quum clamantes ad Jahwéham in oppressione ipsorum,
    ex angustiis ipsorum eduxerit ipsos,
29. Restituerit procellam malaciæ,
    silentibus fluctibus illarum aquarum :
30. Et lætantes ipsos, postquam conticuerunt fluctus,
    deduxerit ad portum optatum :
31. Celebrent apud Jahwéham benignitatem ejus
    et opera mirabilia ejus apud filios hominum,
32. Exaltentque eum in congregatione populi,
    et in consessu seniorum laudent eum.

B

33. Redigit flumina in desertum,
    et processus aquarum in siticulosum solum :
34. Terram fructuosam in salsuginosam,
    propter malitiam habitantium in ea.
35. Redigit desertum in stagnum aquarum,
    et terram siccaneam in processus aquarum :
36. Efficiens, ut habitent ibi famelici
    et constituant civitatem habitabilem,
37. Et consitis agris ac plantatis vineis
    comparent proventum fructuosum.
38. Qui ita benedicit eis, ut multiplicentur valde
    et jumenta eorum non minuit.
39. Ut contra minuuntur atque incurvantur
    præ coarctatione mali et mærore :
40. Quum effundens contemptum super ingenuos
    facit, ut errent per inanitatem aviam :
41. Collocatque in edito egentem ab afflictione,
    et disponit tanquam gregem familias :
42. Videant recti et lætentur,
    omnis vero nequitia obdat os suum.
43. Quotusquisque sapiens est, qui observet ista,
    ut animadvertantur benignitates Jahwéhæ ?

1. Canticum et psalmus Davidis.

                      I

2. Erecto animo meo, o Deus,
   canam et psallam ;  etiam gloria mea.
3. Evigila, nablium et cithara :
   expergiscar inde ab aurora :
4. Celebrabo te in populis, Jahwéh ;
   et psallam tibi in nationibus :
5. Magnam esse supra cælos benignitatem tuam,
   et ad superiores usque nubes veritatem tuam.
6. Exaltare supra cælos, o Deus,
   et super totam terram gloria tua :
7. Ut liberentur dilecti tui,
   serva dextera tua et exaudi me.

                      II

8. Deus locutus est per sanctitatem suam,
   « Exsultabo ;  in partem obtineo Šichemum,
   et convallem Succotharum metior :
9. Meus Gilead, meus Menasse ;
   et Ephraim robur capitis mei, Juda legislator est.
10. Moab polubrum meum ;
    supra Edomæum projiciam calceum meum ;
    contra Palæstinam clangentem agam ».
11. Quis deduceret me in civitatem munitam ?
    quis duceret me Edomæam usque ?
12. An non tu, o Deus, rejeceras nos,
    ut non procederes, o Deus, inter exercitus nostros ?
13. Cedo nobis auxilium tuum ab hoste,
    alioquin vanitas est auxiliatio humana.
14. In Deo faciamus strenue,
    et ipse proculcabit hostes nostros.

1. Magistro symphoniæ :  Davidis psalmus.

                         I

   O Deus laudis meæ, ne surdum agas.
2. Nam os improbi et os dolosum contra me aperuerunt se ;
   oblocuta sunt mihi lingua mendace :
3. Et verbis odiosis circumvenerunt me,
   oppugnantia me immerito.
4. Adversati sunt mihi loco dilectionis meæ,
   qua eram in oratione ;
5. Reponentes mihi malum pro bono,
   et odium pro dilectione mea.

                      II

6. Præfice illi improbum,
   qui adversans insistat ad dexteram illius :
7. Quum in jus venerit, abeat damnatus ;
   et oratio illius illi sit crimini :
8. Sint dies illius pauci,
   curationem illius accipiat alter.
9. Sint filii illius pupilli,
   et uxor illius vidua :
10. Et indesinenter vagantes filii illius mendicent,
    quærantque stipem e locis desolatis suis :
11. Illaqueet fenerator, quicquid est illi ;
    et diripiant extranei laborem illius :
12. Ne sit illi, qui protendat benignitatem ;
    neque sit qui gratiam faciat pupillis illius :
13. Sit posteritas illius excidio addicta,
    in generatione altera deleatur nomen eorum :
14. In memoria sit iniquitas majorum illius apud Jahwéham,
    et peccatum matris illius ne deleatur.
15. Sit coram Jahwéha jugiter,
    ut exscindat e terra memoriam eorum.
16. Propterea quod non est recordatus exercere benignitatem ;
    sed persecutus est virum pauperem egentemque
    et affectum ægritudine animi, ad afficiendum morte :
17. Et optavit, ut maledictio obveniret ei ;
    neque oblectatus est benedictione, sed ut procul esset ab eo :
18. Ut indueretur maledictione velut chlamyde sua,
    et ingrederetur velut aqua intra eum,
    et velut oleum in ossa ejus.
19. Assit illi — tanquam panno amiciat se,
    et pro zona jugiter se accingat ea.

                      III

20. Hoc esto præmium adversantium mihi a Jahwéha,
    et obloquentium malum contra animam meam.
21. Tu autem, o Jahwéh Domine,
    exerce benignitatem erga me propter nomen tuum ;
    quia bona est benignitas tua, eripe me.
22. Nam pauper et egens sum ;
    et cor meum confossum est in medio mei :
23. Ut umbra, quum declinat, abire cogor ;
    exagitor ut locusta :
24. Genua mea labant præ jejunio,
    et caro mea emaciatur exhausta pinguedine :
25. Insuper ego probro sum illis ;
    videntes me movent caput suum.
26. Auxiliare mihi, o Jahwéh Deus mi ;
    serva me pro benignitate tua :
27. Ut agnoscant manum tuam hanc esse,
    te Jahwéham fecisse hoc.
28. Utut maledicant ipsi, tu bendicito :
    qui insurrexerunt, quum erubuerint,
    lætetur servus tuus.
29. Induantur adversarii mei ignominia :
    et amiciant se, tanquam pallio, pudore suo.
30. Celebrabo Jahwéham valde ore meo,
    et in medio multorum laudabo eum :
31. Quod assistat ad dexteram egentis,
    ut ipsum conservet ab eis, qui abjudicant vitam illi.

1. Davidis.  Psalmus.

                         I

   Dixit Jahwéh Domino meo :  « Sede ad dexteram meam,
   donec disposuero inimicos tuos in scabellum pedum tuorum ».
2. Scipionem robustum tuum emissurus est Jahwéh Zione, dicens,
   « Dominare in medio inimicorum tuorum.
3. Populus tuus populus voluntarius
   die copiarum tuarum in decoris locis sanctitatis
   inde ab utero tibi aderit ros juventæ tuæ accuratissime. ».

                      II

4. Juravit Jahwéh, et non pænitebit eum ;
   « Tu es sacerdos in sæculum secundum ordinem Melchisedeci ».

                      III

5. Dominus, qui sedet ad dexteram tuam
   frangens die iræ suæ reges,
6. Judicium exercebit in gentes, complens corporibus,
   frangens caput, in regionibus plurimis.
7. De torrente in via bibet ;
   idcirco attollet caput.

1. Hallelu-Jah !
   ALEPH.  א  {Α, α}  Celebrabo Jahwéham ex toto animo,
   BETH.  ב  {Β, β}  in consilio rectorum et cœtu ;
2. GHIMEL.  ג  {Γ, γ}  Magna opera Jahwéhæ,
   DALETH.  ד  {Δ, δ}  exposita omnibus, qui delectantur illis :
3. HE.  ה  {Ε, ε}  Gloriosum et decorum opus ejus,
   WAU.  ו  {Υ, υ & Ϝ, ϝ}  et justitiam ejus perstantem in æternum.
4. ZAIN.  ז  {Ζ, ζ}  Memoriam comparavit mirabilibus suis ;
   HETH.  ח  {Η, η}  gratiosus et misericors Jahwéh.
5. TETH.  ט  {Θ, θ}  Escam dedit timentibus se,
   JOD.  י  {Ι, ι}  recordatus in sæculum fœderis sui.
6. CAPH.  כ  {Κ, κ}  Vim operum suorum indicavit populo suo,
   LAMED.  ל  {Λ, λ}  dando eis possessionem gentium.
7. MEM.  מ  {Μ, μ}  Opera manuum ejus sunt veritatis et judicii,
   NUN.  נ  {Ν, ν}  constantia omnia mandata ejus :
8. SAMECH.  ס  {Χ, χ & Ξ, ξ}  Fulta in æternum, in sæculum,
   AIN.  ע  {Ο ο & Ω ω}  factaque fideliter et recte.
9. PHE.  פ  {Π, π}  Redemptionem mittens populo suo
   TSADE.  צ  {Ϡ, ϡ}  præcepit in sæculum fœdus suum,
   QOPH.  ק  {Ϙ, ϙ}  sanctum et reverendum haberi nomen suum.
10. REŠ.  ר  {Ρ, ρ}  Caput sapientiæ est reverentia Jahwéhæ ;
    ŠIN.  ש  {Σ, σ, ς}  successus optimus omnibus facientibus ista ;
    TAU.  ת  {Τ, τ}  laus ejus perstat in æternum.

1. Hallelu-Jah !
   ALEPH.  א  {Α, α}  Beatus, quisquis reveretur Jahwéham,
   BETH.  ב  {Β, β}  in mandatis ejus delectatur valde.
2. GHIMEL.  ג  {Γ, γ}  Potens in terra futurum est semen ejus,
   DALETH.  ד  {Δ, δ}  generationi rectorum benedicetur.
3. HE.  ה  {Ε, ε}  Opes et divitiæ in domo ejus,
   WAU.  ו  {Υ, υ & Ϝ, ϝ}  et justitia ejus perstat in æternum.
4. ZAIN.  ז  {Ζ, ζ}  Micat in tenebris lux justorum :
   HETH.  ח  {Η, η}  gratiosus est et misericors et justus.
5. TETH.  ט  {Θ, θ}  Bonus quisque gratiose largitur et mutuo dat,
   JOD.  י  {Ι, ι}  moderatur res suas ex officio.
6. CAPH.  כ  {Κ, κ}  Quia in sæculum non dimovetur,
   LAMED.  ל  {Λ, λ}  in memoria perpetua est justus.
7. MEM.  מ  {Μ, μ}  A rumore malo non timet,
   NUN.  נ  {Ν, ν}  erecto animo suo confisus Jahwéhæ.
8. SAMECH.  ס  {Χ, χ & Ξ, ξ}  Fultus animo suo non timet,
   AIN.  ע  {Ο ο & Ω ω}  donec videat malum in hostibus suis.
9. PHE.  פ  {Π, π}  Dispergit, dat egentibus,
   TSADE.  צ  {Ϡ, ϡ}  justitia ejus perstat in æternum :
   QOPH.  ק  {Ϙ, ϙ}  Cornu ejus elevatur honore.
10. REŠ.  ר  {Ρ, ρ}  Improbus autem videns indignatur,
    ŠIN.  ש  {Σ, σ, ς}  dentibus suis frendens contabescit,
    TAU.  ת  {Τ, τ}  desiderium improborum periturum est.

1. Hallelu-Jah !

                         I

   Laudate, servi Jahwéhæ,
   laudate nomen Jahwéhæ.
2. Sit nomen Jahwéhæ benedictum
   deinceps usque in sæculum ;
3. Ab ortu solis usque ad occasum ejus
   sit laudatum nomen Jahwéhæ.

                      II

4. Elatus supra omnes gentes Jahwéh est,
   supra ipsos cælos gloria illius.
5. Quis est par Jahwéhæ, Deo nostro,
   qui altissime habitat,
6. Qui demississime perspicit,
   in cælis et in terra ?

                      III

7. Erigens e pulvere tenuem,
   e sterquiliniis elevans egentem,
8. Faciendo ut consideat cum ingenuis,
   cum ingenuis populi sui :
9. Faciens ut, quæ sterilis erat in familia,
   sedeat mater liberorum læta.

   Hallelu-Jah !

1. Exeunte Israële ex Ægypto,
   familia Jacobi a populo peregrini sermonis :
2. Fuit Juda sanctitatis illius,
   Israël dominiorum illius.
3. Ipsum mare videns profugit,
   Ipse Jordan divertit retrorsum.
4. Ipsi montes subsilierunt velut arietes,
   colles ut surrumæ pecudes.
5. Quid tibi erat, o mare, cur fugeres ?
   O Jordan, cur diverteres retrorsum ?
6. O montes, cur subsiliretis velut arietes ?
   colles, velut surrumæ pecudes ?
7. A præsentia Domini intreme terra,
   a præsentia Dei Jacobi :
8. Qui mutat ipsam rupem in stagnum aquarum,
   saxum adamantinum in fontem aquarum.

B {Hebræus 115}

                        I

1. Non nobis, Jahwéh, non nobis,
   sed nomini tuo da honorem,
   propter benignitatem tuam, propter fidem tuam.
2. Quare dicerent gentes,
   « Ubi est nunc Deus istorum ? »
3. Atqui Deus noster in ipsis cælis est ;
   quicquid placet, facit.

                        II

4. Terriculis illarum argenteis et aureis,
   operi manuum humanarum,
5. Os est eis, sed non loquuntur ;
   oculi sunt eis, sed non vident :
6. Aures sunt eis, sed non audiunt ;
   nasus est eis, sed non odorantur :
7. Manus eis, sed non palpant :
   pedes eis, sed non ambulant :
   non mutiunt gutture suo.
8. Similes illis sunt, qui faciunt illa,
   quisquis confidit illis.

                        III

9. Israël, confide Jahwéhæ ;
   auxilium horum et scutum horum est.
10. Vos e familia Aaronis confidite Jahwéhæ ;
    auxilium horum et scutum horum est.
11. Timentes Jahwéham, confidite Jahwéhæ ;
    auxilium horum et scutum horum est.
12. Jahwéh recordatus nostri benedicet ;
    benedicet familiæ Israëlis,
    benedicet familiæ Aaronis ;
13. Benedicet timentibus Jahwéham,
    parvulis simul ac magnis.
14. Augebit Jahwéh vos,
    vos et filios vestros.
15. Benedicti eritis Jahwéhæ,
    qui fecit cælos et terram.
16. Ipsi cæli sunt Jahwéhæ :
    terraque, quam dedit filiis hominum.
17. Non qui mortui sunt, laudant Jah ;
    neque quicunque descendunt in locum silentii :
18. Sed nos benedicemus Jah,
    deinceps usque in sæculum.

    Hallelu-Jah !

                      I

1. Sat habeo, quod Jahwéh exaudit
   vocem meam, deprecationes meas.
2. Quia inclinavit aurem suam mihi,
   idcirco diebus meis invocabo ipsum.
3. Circumdantibus me doloribus mortis,
   angoribusque sepulchri obvenientibus mihi,
   angustiam et mærorem inveniens,
4. Si nomen Jahwéhæ invoco, dicendo,
   « Obsecro, Jahwéh, libera animam meam ! »

                      II

5. Gratiosus Jahwéh et justus ;
   Deus, inquam, noster misericors :
6. Servans simplices Jahwéh ;
   quum attenuatus sum, mihi confert salutem.
7. Redi, anima mea, in requiem tuam,
   quum Jahwéh beneficus sit erga te.
8. Quandoquidem eripuisti me ipsum a morte,
   oculos meos a lacrimis, pedem meum a lapsu :
9. Indesinenter ambulabo coram Jahwéha,
   in regionibus viventium.

---

Ps. 115     ⇑

---

10. Credidi, quum hæc locuturus essem ;
    « Ego fatuus fueram supra modum » ;
11. Ego dixeram accelerando,
    « Omnis homo est mendax. »
12. Quid rependerem Jahwéhæ ?
    omnia beneficia ejus superant me.
13. Poculum omnis salutis acceptum exhibebo,
    et nomen Jahwéhæ prædicabo.
14. Vota mea Jahwéhæ rependens
    mox coram toto populo ejus, dicendo :
15. « Pretiosa est in oculis Jahwéhæ
    mors intentata eis, quos ipse benignitate prosequitur. »
16. Obsecro, Jahwéh, quum ego sim servus tuus,
    sim servus tuus, filius ancillæ tuæ ;
    solveris vincula mea :
17. Tibi sacrificem sacrificium gratiarum actionis,
    et nomen Jahwéhæ prædicem :
18. Vota mea Jahwéhæ persolvam
    mox coram toto populo ejus,
19. In atriis domus Jahwéhæ,
    In medio vestri, Hierosolyma.

    Hallelu-Jah !

1. Laudate Jahwéham, omnes gentes ;
   laudationibus commendate eum, omnes nationes :
2. Quia invaluit erga nos benignitas ejus,
   et fides Jahwéhæ in sæculum.

   Hallelu-Jah !

1. Celebrate Jahwéham, quia bonus est ;
   quia in sæculum benignitas ejus.
2. Dicat nunc Israël,
   esse in sæculum benignitatem ejus.
3. Dicat nunc, qui sunt ex familia Aaronis,
   esse in sæculum benignitatem ejus.
4. Dicant nunc timentes Jahwéhæ,
   esse in sæculum benignitatem ejus.

B

                        I

5. Ex ipso angore invocavi Jah,
   respondens collocavit me in lato Jah.
6. Jahwéh adest mihi, non timebo ;
   quid faciat mihi homo ?
7. Jahwéh adest mihi cum auxiliatoribus meis :
   ideo despicio osores meos.
8. Melius est recipere se ad Jahwéham,
   quam fiduciam habere in ullo homine.
9. Melius est recipere se ad Jahwéham,
   quam fiduciam habere in ingenuis.

                        II

10. Omnes gentes circumdederant me ;
    sed in nomine Jahwéhæ enervavi eas.
11. Etiam atque etiam circumdederant me ;
    sed in nomine Jahwéhæ enervavi eas.
12. Circumdederant me tanquam apes,
    exstinctæ sunt ut ignis spinarum :
    nam in nomine Jahwéhæ enervavi eas.
13. Graviter impuleras me, ut caderem ;
    sed Jahwéh auxilio fuit mihi.
14. Robur meum et carmen Jah,
    is fuit mihi saluti.

                        III

15. Vox cantus et salutis est
    in tentoriis justorum, dicens
    « Dextera Jahwéhæ agit strenue :
16. Dextera Jahwéhæ elata,
    dextera Jahwéhæ agit strenue. »
17. Non moriar, sed vivam ;
    ut enarrem opera Jah.
18. Severe castigavit me Jah ;
    sed morti non tradidit me.

C

                      I

19. Aperite mihi portas justitiæ,
    ut ingressus per eas celebrem Jah.
20. Hæc ipsa porta ad Jahwéham,
    per quam justi intrant.
21. Celebrabo te :  quia exaudiens me
    fuisti mihi saluti.
22. Quem lapidem spreverant structores,
    is est in caput anguli.
23. A Jahwéha est hic,
    estque mirabilis in oculis nostris.
24. Hac ipsa die effecit Jahwéh ;
    exsultemus et lætemur in ea.
25. Obsecro, Jahwéh, serva nunc ;
    obsecro, Jahwéh, prospera nunc.

                      II

26. Benedictus est, qui venit in nomine Jahwéhæ,
    benedicimus vobis e domo Jahwéhæ.
27. Dei fortis Jahwéhæ, qui illustravit nos ;
    ligate sacrificia festi funibus
    usque ad cornua altaris.
28. Deus fortis meus es, ideo celebrabo te ;
    Deus meus, exaltabo te.
29. Celebrate Jahwéham, quia bonus est ;
    quia in sæculum benignitas ejus.

ALEPH  א  {Α, α} 
Beati qui observant legem Dei

1. Beati integri via,
   qui ambulant in lege Jahwéhæ :
2. Beati custodientes testimonia ejus,
   ex toto animo quærentes eum :
3. Qui etiam non operantur iniquitatem,
   sed in viis ejus ambulant.
4. Tu præcepisti mandata tua
   observari valde :
5. Utinam comparentur viæ meæ,
   ad observandum statuta tua :
6. Tunc non erubescam,
   quum intuebor in omnia præcepta tua.
7. Sed celebrabo te recto animo,
   discendo jura justitiæ tuæ :
8. Statuta tua observabo,
   ne derelinquas me admodum.

BETH  ב  {Β, β} 
Legem tuam lætus observabo

9. Quomodo purificabit puer semitam suam ?
   observando eam secundum verbum tuum.
10. Ex toto animo meo quæro te,
    ne sinas me errare a præceptis tuis.
11. In animo meo recondo sermonem tuum,
    ut non peccem in te.
12. Tu benedicte Jahwéh,
    doce me statuta tua.
13. Labiis meis recenseo
    omnia jura oris tui.
14. De via testimoniorum tuorum gaudeo,
    ut superiorum omnibus opibus :
15. De mandatis tuis meditor,
    et intueor semitas tuas :
16. In statutis tuis me ipsam oblecto,
    ne obliviscor verbi tui.

GHIMEL  ג  {Γ, γ} 
Da mihi gratiam legem etiam inter persecutiones servandi

17. Beneficium confer in servum tuum ;  ut, dum vivo,
    observem verbum tuum.
18. Retege oculos meos,
    ut intuear mirabilia ex lege tua.
19. Peregrinante me in hac terra,
    ne abscondas a me præcepta tua.
20. Nam comminuor ipse,
    ob desiderium erga jura tua omni tempore.
21. Tu, qui perdis superbos,
    maledictos, qui errant a præceptis tuis :
22. Devolve a me opprobrium et contemptum,
    quia testimonia tua custodio :
23. Tum considentibus principibus, de me sermones frequentantibus,
    servus tuus meditatur de statutis tuis.
24. Tum testimonia tua oblectationes meæ sunt,
    consiliarii mei.

DALETH  ד  {Δ, δ} 
Mærore oppressus rogo, ut me doceas et consoleris

25. Adhæret pulveri vita mea :
    vivum serva me, secundum verbum tuum.
26. Vias meas recensentem exaudivisti me ;
    doce me statuta tua.
27. Fac, ut viam mandatorum tuorum intelligam,
    ut mediter de mirabilibus tuis.
28. Stillat anima mea præ mæstitia,
    erige me secundum verbum tuum.
29. Viam falsitatis amove a me,
    et legem tuam gratiose largire mihi.
30. Viam veritatis eligo,
    judiciorum tuorum propono mihi.
31. Inhæro testimoniis tuis,
    Jahwéh ;  ne sinas me erubescere.
32. Viam præceptorum tuorum percurram,
    quum dilataveris animum meum.

HE  ה  {Ε, ε} 
Da mihi lucem et gratiam, ut legem tuam fideliter sequar

33. Doce me, Jahwéh, viam statutorum tuorum,
    quam custodiam in finem usque.
34. Fac ut intelligam, ut custodiam legem tuam ;
    observemque eam ex toto animo.
35. Fac ut incedam itinere præceptorum tuorum,
    nam eo delector.
36. Flecte animum meum ad statuta tua,
    neque sinas deflecti ad quæstum.
37. Averte oculos meos, ne respiciant vanum :
    in viis tuis fac ut vivam.
38. Præsta servo tuo sermonem tuum,
    qui addictus est reverentiæ tui.
39. Averte opprobrium meum, quod reformido ;
    quia jura tua bona sunt.
40. Ecce desidero mandata tua ;
    in justitia tua fac ut vivam.

WAU  ו  {Υ, υ & Ϝ, ϝ} 
Domino juvante lætus profitebor veritatem etiam coram potentibus

41. Quumque obvenerint mihi benignitates tuæ, Jahwéh,
    salus tua secundum sermonem tuum :
42. Respondebo probro afficienti me rem,
    quia fiduciam habeo in verbo tuo.
43. Sed ne abripe ab ore meo verbum verum admodum :
    quandoquidem jura tua exspecto.
44. Et observabo legem tuam jugiter,
    in sæculum et sempiternum :
45. Indesinenterque ambulabo in ipsa latitudine,
    quia mandata tua quæro :
46. Et loquar de testimoniis tuis coram regibus,
    neque erubescam :
47. Et me oblectans in præceptis tuis,
    quæ diligo,
48. Attollam manus meas ad præcepta tua, quæ diligo.
    et meditabor de statutis tuis.

ZAIN  ז  {Ζ, ζ} 
In afflictione et dolore lex tua solatium et gaudium meum est

49. Recordare verbi cum servo tuo habiti,
    de quo spem fecisti mihi.
50. Hæc est consolatio mea in afflictione mea :
    sermonem tuum vivificare me ;
51. Superbis deridentibus me admodum,
    a lege tua me non declinare :
52. Recordari judiciorum tuorum inde a sæculo, Jahwéh,
    et me ipsum consolari :
53. Procella prehendente me ab improbis
    desertoribus legis tuæ :
54. Psallendi argumenta esse mihi statuta tua
    in loco peregrinationum mearum :
55. Recordari me noctu nominis tui, Jahwéh,
    et observare legem tuam :
56. Hæc consolatio est mihi,
    me mendata tua custodire.

HETH  ח  {Η, η} 
Firmiter mihi proposui legem servare, contrarius malis, amicus bonis

57. Portio mea es, Jahwéh, dico ;
    ut observem verba tua.
58. Deprecor faciem tuam toto animo,
    gratiam fac mihi secundum sermonem tuum.
59. Reputo vias meas,
    ut referam pedes meos ad testimonia tua.
60. Festino ac non cunctor
    observare mandata tua.
61. Turbis improborum dispoliantibus me,
    legis tuæ non obliviscor.
62. Media nocte surgo ad celebrandum te
    propter jura justitiæ tuæ.
63. Socius sum omnibus qui reverentur te,
    et observantibus mandata tua.
64. Benignitatis tuæ, o Jahwéh, plena est terra ;
    statuta tua doce me.

TETH  ט  {Θ, θ} 
Afflictiones quas misisti mihi, me docuerunt servare legem tuam

65. Bono affecisti servum tuum,
    Jahwéh, secundum verbum tuum.
66. Præstantiam rationis et scientiæ doce me :
    nam præceptis tuis credo.
67. Quum nondum loquerer, ego errabam :
    nunc autem sermonem tuum observo.
68. Bonus es et beneficus,
    doce me statuta tua.
69. Concinnantibus contra me falsitatem superbis,
    ego ex toto animo custodio mandata tua.
70. Obesatur quasi adipe cor illorum,
    ego lege tua oblecto me.
71. Bono mihi fuit me affligi,
    ut discerem statuta tua.
72. Melior est mihi lex oris tui
    multis milibus nummum aureorum et argenteorum.

JOD  י  {Ι, ι} 
Afflictionibus probatus rogo, ut me consoleris et inimicos meos confundas

73. Manus tuæ fecerunt me et aptaverunt me :
    redde me intelligentem, ut discam præcepta tua.
74. Timentes tui videant me et lætentur,
    quod in verbo tuo exspectationem habeam.
75. Agnosco, Jahwéh, justa esse judicia tua ;
    et te in fide afflixisse me.
76. Assit jam benignitas tua, ut consoletur me,
    secundum sermonem tuum habitum cum servo tuo.
77. Obveniant mihi misericordiæ tuæ, ut vivam :
    quia lex tua est omnis oblectatio mea.
78. Erubescant superbi, quod falsis de causis pervertant me ;
    meditante me de mandatis tuis.
79. Convertantur ad me timentes tui,
    et cognoscentes testimonia tua.
80. Erit animus meus integer in statutis tuis,
    ut non erubescam.

CAPH  כ  {Κ, κ} 
Graviter ab inimicis oppressus ardenter desidero et imploro auxilium tuum

81. Consumitur desiderio salutis tuæ anima mea,
    in verbo tuo exspectationem habeo.
82. Consumuntur oculi mei desiderio sermonis tui, dicendo,
    Quando consolaberis me ?
83. Quamvis sim similis utri ad fumum ;
    statutorum tuorum non oblitus sum.
84. Quanti erunt dies servi tui ?
    Quando exercebis in persequentes me judicium ?
85. Fodiunt mihi superbi fossas,
    qui se non conformant legi tuæ.
86. Omnia præcepta tua sunt ipsa veritas :
    falsis de causis persequuntur me ;  auxiliare mihi.
87. Propemodum consumpserunt me dejectum in terram :
    ego vero non dereliqui mandata tua.
88. Pro benignitate tua vivum serva me,
    ut observem testimonium oris tui.

LAMED  ל  {Λ, λ} 
Lex tua est stabilis, delectans, inexhaustæ perfectionis, nullis limitibus circumscripta

89. In sæculum, o Jahwéh, verbum tuum
    consistit in cælis :
90. In unaquaque generatione fides tua :
    quum statueres terram, illa constabat.
91. Ad judicia tua perstant hodie,
    quia illa omnia sunt servi tui.
92. Nisi lex tua esset omnis oblectatio mea,
    jam diu periissem in afflictione mea.
93. In sæculum non obliviscar mandatorum tuorum
    nam illis vivum conservas me.
94. Tuus sum, conserva me ;
    quia mandata tua quæro.
95. Me exspectantibus improbis ad perdendum me,
    testimonia tua considero :
96. Omni perfectioni video esse finem :
    latum vero esse mandatum tuum valde.

MEM  מ  {Μ, μ} 
Lex tua summam dat sapientiam et lætitiam

97. Quam diligo legem tuam !
    Toto die est meditatio mea.
98. Inimicis meis sapientiorem me reddit præceptis tuis :
    nam in sæculum adest mihi.
99. Omnibus doctoribus meis intelligentior fio,
    quia testimonia tua meditatio mea sunt.
100. Senibus prudentior sum,
     quia mandata tua custodio.
101. Ab omni semita mali cohibeo pedes meos,
     ut observem verbum tuum.
102. A judiciis tuis non recedo,
     quia tu doces me.
103. Quam suavia sunt palato meo judicia sermonis tui !
     suaviora melle ori meo.
104. Mandatis tuis prudens sum :
     idcirco odi omnem semitam falsitatis.

NUN  נ  {Ν, ν} 
Legem tuam, quæ mihi est lux, etiam afflictus et oppressus semper observabo

105. Lucerna pedi meo verbum tuum est,
     et lux itineri meo.
106. Juravi quod præstabo,
     me observaturum jura justitiæ tuæ.
107. Afflictus sum admodum :  Jahwéh,
     vivum conserva me secundum verbum tuum.
108. Voluntarias oblationes oris mei accepta, quæso, Jahwéh ;
     et jura tua doce me.
109. Anima mea in manu mea jugiter versante,
     tamen legis tuæ non obliviscor :
110. Ponentibus improbis laqueum mihi,
     a mandatis tuis non aberro.
111. Possideo testimonia tua in sæculum :
     quia gaudium animi mei sunt.
112. Inclino animum meum ad faciendum statuta tua ;
     in sæculum, in finem usque.

SAMECH  ס  {Χ, χ & Ξ, ξ} 
Sincero animo detestor malos quos tu abominaris

113. Cogitationes alias odi,
     legem autem tuam diligo.
114. Latebra mea et scutum meum es,
     in verbo tuo exspectationem habeo.
115. Recedite a me, malefici,
     ut custodiam præcepta Dei mei.
116. Sustenta me secundum sermonem tuum, ut vivam ;
     neque pudefacias me ab exspectatione mea.
117. Suffulci me, ut salvus sim
     et respiciam ad statuta tua jugiter.
118. Conculcas omnes errantes a statutis tuis :
     quia falsus est dolus eorum.
119. Tanquam scoriæ, facis, ut cessent omnes improbi terræ ;
     idcirco diligo testimonia tua.
120. Horret pavore tui caro mea :
     adeo a judiciis tuis timeo.

AIN  ע  {Ο ο & Ω ω} 
Quum legem tuam diligam, sine mora me adjuva contra superbos

121. Exerceo judicium et justitiam :
     ne permittas me oppressoribus meis.
122. Obi vadimonium pro servo tuo in bonum ;
     ne opprimant me superbi.
123. Oculi mei consumuntur desiderio salutis tuæ,
     et sermonis justi tui.
124. Fac erga servum tuum secundum benignitatem tuam,
     et statuta tua doce me.
125. Servus tuus sum, prudentem me redde ;
     ut cognoscam testimonia tua.
126. Tempus est, ut faciat Jahwéh ;
     irritam faciunt legem tuam.
127. Propterea amplius diligo præcepta tua,
     quam aurum, et quidem aurum purgatissimum :
128. Propterea quod omnia mandata de omnibus recta agnosco,
     omnem semitam falsitatis odi.

PHE  פ  {Π, π} 
Admirationem et amatorem legis tuæ instrue et protege

129. Mirabilia sunt testimonia tua :
     idcirco custodit ea anima mea.
130. Aditus verborum tuorum illuminat,
     prudentia instruit simplices.
131. Os meum distendo et anhelo :
     quia præceptorum tuorum cupidus sum.
132. Respice ad me, et gratiam fac mihi ;
     prout est jus erga amantes nomen tuum.
133. Pedes meos institue in sermone tuo,
     et ne sinas dominari in me ullam iniquitatem.
134. Redime me ab oppressione hominum,
     ut observem mandata tua.
135. Fac ut præluceat facies tua servo tuo,
     et doce me statuta tua.
136. Rivi aquarum descendunt ex oculis meis,
     propter eos qui non observant legem tuam.

TSADE  צ  {Ϡ, ϡ} 
Justa, firma, pura est lex tua

137. Justus es, Jahwéh,
     et rectus judiciis tuis.
138. Præcepisti justa testimonia tua,
     et fidelia valde.
139. Conficit me zelus meus,
     quod obliviscantur verbi tui hostes mei.
140. Purgatus est sermo tuus valde ;
     quapropter servus tuus diligit ipsum :
141. Parvus ego et contemptus,
     mandatorum tuorum non obliviscor,
142. Justitiæ tuæ, justitiæ perpetuæ,
     et legis tuæ veracis.
143. Oppressione et angustia obvenientibus mihi,
     præcepta tua sunt oblectationes meæ.
144. Justitia testimoniorum tuorum est in sæculum :
     prudentem me effice, ut vivam.

QOPH  ק  {Ϙ, ϙ} 
Clamo ex toto corde :  concede mihi gratiam observandi legem

145. Invocantem ex toto animo exaudi me, Jahwéh,
     ut statuta tua custodiam.
146. Invocantem te serva me,
     ut observem testimonia tua.
147. Veniens ante te in ipso crepusculo, ut vociferer ;
     in verbo tuo spem habeo.
148. Præveniunt oculi mei excubias,
     ad meditandum de sermone tuo.
149. Voci meæ ausculta secundum benignitatem tuam, Jahwéh :
     secundum judicia tua vivum conserva me.
150. Appropinquantibus sectatoribus sceleris,
     qui a lege tua longe absunt ;
151. Propinquus es, Jahwéh,
     et omnia præcepta tua sunt veritas.
152. Pridem novi de testimoniis tuis,
     te in sæculum fundasse ea.

REŠ  ר  {Ρ, ρ} 
A persequentibus et prævaricantibus salva me

153. Respice afflictionem meam, et libera me ;
     quia legis tuæ non obliviscor.
154. Suscipe causam meam, et vindica me ;
     pro sermone tuo vivum conserva me,
155. Ita ut procul sit ab improbis salus ;
     quia statuta tua non quærunt :
156. Miserationes tuæ amplæ sunt, Jahwéh ;
     secundum judicia tua vivum conserva me.
157. Ut multi sint persequentes me et hostes mei,
     a testimoniis tuis non declino.
158. Simul ac video perfide agentes, fastidio me ipsum torqueo,
     quod sermonem tuum non observent.
159. Vide me mandata tua diligere, Jahwéh ;
     secundum benignitatem tuam vivum conserva me.
160. Præstantissimum verbum tuum est ipsa veritas :
     et in sæculum est quodque judicium justum tuum.

ŠIN  ש  {Σ, σ, ς} 
Lex tua implet me reverentia, gaudio, amore, pace, fiducia.

161. Principibus persequentibus me immerito,
     a verbo tuo pavet animus meus.
162. Gaudeo de sermone tuo
     ut qui invenit prædam amplam :
163. Falsitatem odi et abominor,
     legem tuam diligo.
164. Septies quotidie laudo te,
     de judiciis justis tuis :
165. Pacem multam esse diligentibus legem tuam,
     neque esse eis offendiculum.
166. Exspecto salutem tuam, Jahwéh,
     et præcepta tua facio.
167. Observat anima mea testimonia tua,
     diligoque ea valde.
168. Observo mandata tua ac testimonia tua ;
     quia omnes viæ meæ coram te sunt.

TAU  ת  {Τ, τ} 
Perveniat precatio mea ad te ;  libera me et instrue me, nam sine te sum ovicula errabunda

169. Appropinquet clamor meus ante faciem tuam, Jahwéh ;
     secundum verbum tuum prudentem redde me.
170. Perveniat deprecatio mea ante faciem tuam,
     secundum sermonem tuum eripe me.
171. Eructabunt labia mea laudem,
     quum docueris me statuta tua.
172. Cantabit lingua mea sermonem tuum,
     omnia præcepta tua justissima esse.
173. Assit manus tua ad auxiliandum mihi ;
     quia mandata tua eligo.
174. Desidero salutem tuam, Jahwéh,
     et lex tua est omnis oblectatio mea.
175. Vivat anima mea, ut laudet te ;
     et judicia tua auxilientur mihi.
176. Erro ut pecus, quæ perit ;  require servum tuum
     nam præceptorum tuorum non obliviscor.